Bugün alışa gelmedik birşey oldu çalıkuşum. Uzun bir zamandan sonra dışarıya çıktım. Arkadaşlar çağırdı gel dediler.Mecbur gitmek zorunda kaldım. İftarı açmak için Eyüp'e gittik. Sanırım biraz geç kaldık gittigimizde ezan okunmuştu. İftarımızı açtıktan sonra bir çay içtik hani seninle içtiğimiz en iğrenç çaylar vardıya. Seni hatırlamak için şekersiz içtim. Zor oldu ama içtim.. Daha sonra arkadaşlardan biri piyerloti tepesine çıkalım dedi.
Aslında çıkmak istemedim. Ama zorla götürdüler. Oradaki manzara güzeldi. Ve ben hayal ettim senle keşke buraya gelebilseydik. Keşke senle burada çay içebilseydik. Ama olsun sen benim kalbimdeydin ya beraber geldik sayılır. Daha sonra teleferikle aşşağıya inelim mi dedi birisi . Hayır olmaz dedim. Neden diye sordular. O yok onsuz olmaz dedim. Salak salak baktılar suratıma. Ben oradan aşağıya tek başıma indim. Sırf sen yoksun diye teleferiğe bile binmedim. Hayalimizdi çünkü o birgn geldiğinde gerçekleştireceğiz eminim..Binmedim işte sen yoksun ya sensiz yapmayacağım onu. Sen geldiğinde yapacağım..
Aşağıya inerken bir mezarlık dikkatımi çekti elif yazıyordu ve soyadın tabiki. Sonra biraz durdum başında dua okudum. Sonra onunla biraz konuştum. Beni sessizce dinledi. Çok iyi biriydi sanırım. Yani ben öyle hisettim. Sonra tek başıma aşağıya iniyordum inadına mıdır nedir. Tüm sevgililer önümden geçiyordu. Sırf onlara uyuzluk olsun diye elim kalbimde gittim. Biliyorum çünkü sen oradasın. Bende seninleydim çalıkuşum. Ama her zamanki gibi konuşmadın.
Neyse çalıkuşum başın ağrıyor yatmam gerekiyor. Seni seviyorum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder