müsait bi' zaman?

müsait bir zamanda evlenelim mi?

evet mi?

hayır mı?

saymak mı o da ne?

ne güzel yazıyorsun,
ne güzel okuyorum,
sahi içte nmi yazdıkların?
gerçek mi?
gerçekse, gerçek nedir?
gözünü kapatıp açtığında gördüklerin mi gerçek?
yoksa sen mi?
sen hep yaz ama hiç gelme olur mu?
gelirsen dünya yok olur, biz kavuşur.
sen yaz,
ama
gel-
me.

bir yıl daha bitti.
saymayı bıraktım yokluğun dizimdeki yaraları geçtiğinde,
olsun bir çentik daha atarız,
yokluğuna,
sana,
bana.

sen

hiç

gel.

öyle bir yara işte.

Öyle yaralar var ki yarabandı olmuyor, yapamıyor.
Öyle yaralar vardır ki en dibine kadar canın acıyana kadar durmadan dikiş atmak gerekir.
Hayatımıza giren herkes yarabandı mı acaba?
Herkes dikiş mi yoksa?
herkes dikiş veya yarabandıysa neden bu acın dinmedi? bitmedi? her kaybedişte yine ilk sızı ilk acı akla geliyor?
sanırım kimse yarabandı ve dikiş değil.

hayatımıza giren herkes gittikten sonra öldü mü? varsaymalı? en azından kalbimize bunu inandırmalıyız. o ölmeli, sen onu kaybeettin diyip avutmalıyız kendimizi. öyle bir yara dediğimiz yara belki o zaman kapanır. onun öldüğüne inandırarak. ne acı di mi? senin ölmen gerekirken onu öldürüyorsun, aklında fikrinde teninde...

sen gittin mi?
sen öldün mü?
kalbim gitti.
aklım öldü.

sen

hiç

gel

me

din

hiç öldün mü!?

sizin hiç sevdiğiniz evlendi mi?  onu evlilik yolunda gördünüz mü? nişanında, düğününde kınasında ya sizin hiç sevdiğiniz kadın evlendi mi? hüngür hüngür ağlayıp içiniz çıkarken bile o mutlu olsun dediniz mi? siz hiç öldünüz mü!

ben öldüm.
ben gördüm
ben duydum.

yine mi?

yine çevrimiçi günlük
yine yazmadı
neden yazmadı?
oysa görse yazardı


yazmayan elini öpeyim sevgili.
eski.

yazmayan elini öpeyim sevgili.

sevgili günlük
gecenin bu saatinde eski konuşmalarımızı okuyup sızarken 30 dakikada bir çevrimiçi oluyor ve eli hiç bana yazmaya gitmiyor oysaki geçen sene bu zamanlar aramıştı. diyeceklerim bu kadar hayat çok acımasız ve çok boktan.

sevgili günlük
seninde Allah belanı versin yazmıyor sana .

neyse by.

Doğum Günün Kutlu Olsun.

Doğum günün kutlu olsun mutlu ol senelerce sana boncuktan kuş yaptım konacak pencerene... bu sözleri kulağına söylemeyi sonra dizlerinde uyumayı çok isterdim ki.
Çok kırgınım sana ..
Hani sözler vermiştik birbirimize , hani ne yaparsak haber vericektik
Birbirimizden haberdar olucaktık hep . Sen bu oyunu bozdun sevgilim , giderken haber vermedin .

Bu sabah yeniden sensiz uyanıyorum .
Ahhh ! Ne zor kahvaltı hazırlamak , beceremiyorum sevgilim o yumurtayı senin gibi kıramıyorumm .
Her yere bulaşıyo , bide temizlemekle uğraşıyorum sonra .
Çayıda senin gibi yapamıyorum , çok demli oluyo sonra içemiyorum sonra su koyuyorum bardağa içerken sen aklıma geliyosun . Çünkü sensizken boğazımdan geçmiyor .
Neyse , unutmadan yatağı toplamayıda öğrendim .
Zor oldu ama olsun , annem ziyarete gelicekti dağınık görmesin diye hızlı hızlı , bi baktım olmuş .
Benden beklemezdin değil mi ?
Herşeyi öğreniyorum sevgilim , yavaş yavaş .
Belki gelirsen kızma diye her yer derli toplu sevgilim .
He anahtarınıda almamışsın , gelirsen kapıda kalma diye hep evdeyim .
Gece vakti gelirsen uyuyo zannedip kapıyı çalmamazlık etme diye ışıkları açık bırakıyorum . Ee fatura kabarıcak ama , olsun .

Belki gelirsen , beni öyle görme diye hiç ağlamıyorum sevgilim .
Belki gelirsen , beni sağlam gör diye .
Yoksa trip atamam gittiğin için , her gün fotoğraflarına bağırıp duruyorum sevgilim .
Özür dilerim , kızmıyosundur inşallah ?
Bazen çıkıyo aklımda kendi kendime ' hayatım su getirirmisin ' diye sesleniyorum .
Sonra aklıma geliyo sonra yine üzlüyorum sonra yine ağlamamak için zor tutuyorum kendimi . Sonra diyorum ki gelicek , çünkü kimseye söyleme ama ben biliyorum sen ölmedin .
Herkes öyle sanıyor sevgilim , onlarada üzülüyorum ;
Ölmedi gelicek '' diyorum aptal aptal bakıp ağlamaya başlıyolar .
Bir de mezarın var , engel olamadım yaptılar . Kim var içinde bilmiyorum .
Herkimse Allah rahmet eylesin . Şimdi oraya gidiyoruz ziyaretmiymiş neymiş . Neyse yine konuşuruz sevgilim , ben gidiyorum .

He gelirsen çay hala sıcak , yemekte var dolapta açsan ısıtıp yersin .
Neyse seni çok seviyorum sevgilim .
İnşallah geldiğimde evde olursun .
Neyse beni bekliyorlar , hadi Allahaısmarladık .


Bugün bunu dinleyip aklıma sen geldin. haberin olsun, gittiğinde uyandır beni.

doğdun

güldüm

gittin

öldüm

umarım unutmuşsundur...

haberini aldım. gittiğin yollarda çok mutluymuşsun. umarım hala gözlerinin içi ilk gördüğüm gibi gülüyordur. umarım gerçekten mutlusundur.

bu aralar sorma beni, okuma, anma adımı. bu aralar hiçbir şey yapma işte öylece otur bi köşe de bir çay koy açık olsun gökyüzüne doğru bakarak içmeye başla... her şeyi unutup bir saatliğine sadece sen ve beni düşün, düşün ki anılara da ihanet etmeyelim. arada yad edelim. yad edelim ki görsün anılarda sevildiklerini. yaptıklarını, yapacaklarını ve yapmadıklarını düşün. üzdüğün varsa, güldürdüğün varsa, her ne varsa düşün işte sadece senle ben olalım. 365 günün sadece 1 saatini bana ayır. çayını yavaş yavaş yudumla. gökyüzünde güneş batmaya yakın otur. rakı içseydin bi rakı kadehi dolduruver derdim. ama çay kâfi.  365 günün 1 saatinde beni düşünür müsün?

yazma. bu aralar hiç yazma bana.
okuma. bu aralar hiç okuma beni.
gelme. bu aralar hiç gelme bana.

doğum günümde en çok beklediğim şey senden bir telefondu. bok gibi giden bir şeyi belki bir nebze de olsa düzeltebilecek şey senin telefonundu. belki sesin. 365 günde 1 saati geçtim sevgili, 1 dakika... oysa ki bekledim. salak gibi, öküz gibi. bekledim ki gelmedin. hep beklemediğim zaman geldin. canının ne zaman istediğinde . unut onur işte. elif bir daha gelmeyecek. acımasın canın, dökme bir daha gözyaşını. hayal kurma mesela kurma ki ümitlenme... sen hiç bitme ama bit.

bu aralar hiç iyi değilim. her şey üst üste geliyor. arabam bozuldu yaptırdım şehir dışına çıktım. şehir dışında gözlüğümü kaybettim. d. a. r. b. e oldu şehir dışındaydım. ertesi gün eve dönerken kaza yaptım. şimdi gribim. annem yok. hayat çok bok bu aralar. bu aralar hiç iyi değilim, en iyisi mi sen hiç gelme bu aralar.

365 günde

1 saat

1 dakika

1 saniye

benim olsan

ya?

unutamazsın, hatırlamazsın, hiçbir şey yapamazsın.

-Her şeyin bir bedeli var, sen görmüyor musun gerçekten? Bir yığın seçimler yaptık, hatalar yaptık, bir şeyler kaybettik.. Senin kaybın benim. Senin bedelin benim..
-Daha ne kadar ödeyeceğim ben bu bedeli?
-Hayatının sonuna kadar.. Çünkü sen beni asla unutamayacaksın..
-Unuturum..
-Unutamazsın! Bir insanı bu kadar sevince koşulsuz bir de üstüne kavuşamazsan unutamazsın.. Ömrünün sonuna kadar unutamazsın.. Bizim senle hiç sabahımız olmadı, hiç beraber uyanmadık, gözümüzü açar açmaz birbirimizi hiç görmedik, hiç güzel günümüz olmadı, sıradan günümüz, insanlar gibi el ele sokaklarda biz hiç yürümedik seninle.. Bağıramadım seviyorum diye bağıramadım.. Kendimize bile söyleyemedik. Biz hiç senle böyle yakın bile olamadık biliyoruz.. Sen bilsen ki dünyanın en güzel sabahları senin, sen yine beni unutamazsın...

aylar geçse de yıllar geçse de unutamazsın...

hayatımın sonuna kadar

unutamam

yazımı kışa çevirdin elifim.

artık ne arıyorsun.
ne soruyorum.
ne oldu böyle bize?
çok mu unuttuk ne?
unutmayı undan geliyor sandık herhalde Amirimin dediği gibi. unutmak için un ufak mı ettik birbirimizi? Un ufak olduk da ne oldu? Oysaki sen un ufak olunca vücutumun her bir noktasında cumhuriyet kuracak kadar asil kadındın. ki hala öyle. unutmak mı? hayır. sen benim en güzel parçam, en güzel cumhuriyetim.

yazımı kışa çevirdin elifim.
ben sen yokken, leyla.
ben sen yokken, mecnun.
ben sen yokken, hiç.

oysa ki unut desen

unuturdum

kendimi

bu aralar gitsek mi?

bi' gün oldu da hiç yaşamamayı düşündünüz mü? veyahut çekip gitmeyi arkanıza bile bakmadan....
ben düşündüm bugün, dün, ondan önceki gün ve senin olmadığın her gün. ben çok düşündüm bırakıp gitmeyi çekip gitmeyi de ardımda bi sen bırakmayacağımdan gidemedim bunca yıl. oysaki sen çoktan gitmiştin benden bi beni bırakarak buradan. ben ve sana dair olan hayallerimle. bir başıma öylece kalakaldığım günü hatırlarım da bu gidişte en büyük role sahip bana çok kızarım. oysa gitmeseydin olmasaydı sonumuz böyle demeyi çok isterdim ki.

bu aralar sadece gitmek istiyorum. hayattan tad alamıyorum. evlenelim dediğimde hayır demeyecek kadar cesur biri değilsin belki de bunun için gitmek istiyorum. evet de demedin, hayır da. en azından bari tek bi sonuca çıksaydı kapımız? ucu sonsuzluğa değil.

bu aralar sadece gitmek istiyorum. evden işe, işten eve geçen hayatıma bir nokta koyup farklı şeyler yapmak istiyorum belki. hayata dair bi bok yaptığım yok. yaşadığım süre içerisinde kendime faydalı olamıyorum. yatıyorum, kalkıyorum ve gene yatıyorum.

bu aralar sadece gitmek istiyorum. meyhaneye. neşet baba dinleyip sabahlara kadar içmek istiyorum önüme ne gelirse, kusarcasına. belki o anlık rahatlarım, belki o anlık unuturum her şeyi. seni, hayatı ve kendimi.

bu aralar sadece gitmek istiyorum.

herkesten.

anlatmadım, anlatamadım...

bazı şeyler anlatılmaz. bazı şeyler yaşanılmaz. bazı şeyler hiç olmaz... ve bazı şeyler keşke hiç yaşanmasa deriz hayatımızda. senin gittiğin gün gibi, benin yaşadağım olaylar gibi. keşkelerden sonra hep istemediğimiz şeyleri söyleriz neden keşkelerden sonra istediğimiz şeyi söylemeyiz? keşke neden bu kadar kötü ve çaresiz?

yaşadım... güç bulunca anlattım... ve sen bunu ilk olamadım, değerlin olamadım.. durumlarıyla uzaklaştın neden uzaklaştın geçerli bir neden mi?

iyi geceler öptüm görüşürüz

her gece bilfiil sana yazacağım cümle. "iyi geceler, öptüm görüşürüz." sahi bu kelimeyi ne zaman sana istemeyerek söyleyeceğim. ne zaman sana bunlarla geleceğim? seni aramak senden vazgeçmek gibi. ben senden vazgeçmek istemiyorum.