Bugün yasamak sensiz

Bugün yolculuk vakti sevgilim.
Gidiyorum bugün.
Gidiyorum senin bıraktığın yaralardan uzaklaşmak için.
Gidiyorum senin bıraktığın anılardan kaçmak için.
Gidiyorum sensizlik zor geldiği için..
Nereye mi gidiyorum sevgili merak mı eder oldun ?
Köye gidiyorum sevgilim..
Gerçi orayada gitsem senin izlerin orada da peşimi bırakmayacak.
Hani hatırlar mısın evimizi yaptırırken temeline
Elif & Onur taşı atmıştım.Ve o ev bir ömür boyu orada kalacaktı aynı senin gibi.
İşte tam onun olduğu yere gidiyorum.
He birde altına sonsuzadek yazmıştım hatırlar mısın sevgili ?
Geçen sefer gittimde bakmıştım hala yerinde duruyordu.
Şimdide duruyordur heralde yani sanırım.
Birde sana kızınca yumruk attığım duvarda duruyor sevgilim.
Biraz tozlanmış ama olsun.
Hatırlar mısın  seninle konuşurken armut , elma yediğim yer vardı hani.
Telefonda konuşurken kavga ederdik.
Oraya ev yapmışlar sevgilim.
Birtek orada silinmiş senin hatıraların.
Elimden gelse o evide yaptırmazdım emin ol çalıkuşum..
Hani beraber geliriz dediğimiz ormanlar ve şelaler vardıya sevgilim. Oralar hala duruyor.
Şelale daha fazla akar olmuş. Sanıırım sen gittiğinden dolayı olmalı.
Ulan sen gittin buna bile anlam yükler oldum.
Unutmadan evimiz bitti sayılır. Yani yapıldı. Seninle hayal kurardık ya hani.
Oraya birgün gelecektik kalacaktık seninle
İşte kalacağımız yuva tamamlandı birtek sen eksiksin işte.

Beni soracak olursan ben iyiyim sevgilim.
Sen gittikten sonra yaşamaya çalışıyorum.
Gerçi buna yaşamak denirse demiyeceğim çünkü yaşamak değil bu.
Yaşamak şuydu bir zamanlar sevgilim.
Senin saçma triplerini çekmekti yaşamak.
Senin gözlerini görebilmek için 3 ay sabretmekti yaşamak.
Buluşma gününü iple çekebilmekti yaşamak.
Biri görecek korkusu ile öpsem mi acaba diye düşünmekti yaşamak.
Buluşma gününde elimde gül ile beklemekti yaşamak.
Gerçi bir buluşmada sana gül almıştım onuda kaybetmiştin olsun.
Metrobüs durağın orada kışın soğunda, yazın sıcağında seni beklemekti yaşamak.
En özel günlerde senin için birşeyler düşünebilmekti yaşamak.
Acaba bunu mu yapsam ona yok yok hayır bunu mu yapsam acaba demekti yaşamak.
Seninle olmayacağını bilsek bile hayal kurabilmekti yaşamak.
Ellerim üşüdüğünde yada senin elin üşüdüğünde ellerini/mi ısıtmaktı yaşamak.
Hatırlarsın belki çaycıda en acı çayın yanında tost yiyebilmekti yaşamak.
"Küstüm sana camış" diyişini duymaktı yaşamak.
Kokunla her gece uyumaktı. Sana biraz daha yakın olabilmek için odanın içini parfümünle süslemekti yaşamak.
Ellerini korku ile tutmaktı yaşamak.
"Hadi aşkım  kalk namaz kılalım." Dediğini duymaktı yaşamak.
Arada bana gaz verirdin hani " yaparsın sen kimin aşkısın" dediğini duymak istemek yaşamak.
Sevgili olmamıza rağmen sesini 2 ay geç duyabilmekti yaşamak.
Okuldan kaçacağın günü beklemekti. Biraz korkuda vardı hani.
"Biri görebilir sevgilim otobüslerin yanından gitmeyelim "  dediğin andaki tedirğinliğini görebilmekti yaşamak.
Sana aldığım kolyeyi şaşkınlıktan boynuna takmamandı yaşamak.
Hani sana emzik'le şaka yapmıştım ya. Sevmeyeceğini düşündüğümde onu bile sevmiştin. O anki duyguyu hissetmek yaşamak.
Sinemaya giderken filmleri senin seçmendi yaşamak.
Sana sımsıkı sarıldığımda "Sanki hiç bırakmayacakmısız gibi sarıl" diyebilmekti yaşamak.
Ardından "ben seni bırakır mıyım diyebilmekti" yaşamak.

Annenle kavga ettiğinde senin yanında olabilmekti yaşamak.
Abin askere gittiğinde ona birşey olacak korkusunu birlikte paylaşmaktı yaşamak.
Sınavlarda yüksek aldığında o sevinci beraber paylaşmaktı yaşamak.
Kötü aldığında ise bir daha yaparsın aşkım sen yapabilirsin. Sen başarırsın sen güçlüsün bu olmadıysa birdahaki olur diyebilmekti yaşamak.
Yaşamak buydu be sevgilim buydu...