hangimiz ölmekten korkuyoruz?

tesadüfleri severim. sen bana ali altay - eksik bir şey dinle dediğin vakitlerde onu dinliyordum. şimdi mabel matiz bir hadise var.

bi' insan ölümden korkmalı mı? Ölümden korkan insan neler yapar? Eğer benim gibi ölümden ve ölmekten korkmuyorsan ne yapmalı? İnanır mısın bu aralar yürek yemedim ama ölümden ve ölmekten hiç korkmuyorum. korkmuyorum çünkü kaybedecek bir şeyim yok. iş hayatım istediğim gibi gitmiyor, kendimi geliştiremiyorum. durduğum yerde sayıyorum işte. bu o kadar koyuyor ki anlatamam. iş hayatının monotonluğunda gidip geliyorum. birkaç yıl daha sabretmem gerek sanırım sonra yurtdışına gitmeliyim diyorum kendime hiç dönmemek üzere. oralarda kalmalıyım belki belki oralarda insanlara daha iyi değer veriliyordur. kim bilir.

bu aralar hiç ölmekten, yok olmaktan korkmuyorum.

kokun geldi kokuma...

Uzun süreden sonra ilk defa senin kokuna bu kadar yakınlaştım. Seni bıraktığım o yokuştan geçtim. O lastikçinin olduğu sokağa uzunca baktım. Belki oradadırsın diye etrafı iyice kolaçan ettim ama ne yazık ki yoktun. Akşam 7 sularıydı. Neredeydin sevgili? Kokun vardı ama sen yoktun her zaman ki gibi. Üstelik sana bu kadar yakınken.

Yanımdaki abiye anlattım abi neden buradan geçtik diye?  Tam da kale center'ın orada başladım seni anlatmaya. Ben sevdiğimi burada kaybettim abi diye. Üzüldü biraz... Korkma abi kaybettim derken ölmedi sadece gitti hayatımdan ve bir daha olmayacak kelimeleri döküldü ağzımdan. seni beklediğim o direğin dibine öyle bir baktım ki anılar canlandı her yerde. öğlendi hava güneşliydi güneşli olmasına rağmen üşüyordum. korkudan mı ne?

O yokuştan hiç inmemek öylece orada beklemek geldi içimden hani seni minibüsten indirdiğim andaki an geldi gözümün önüne arkandan baka kaldığım... sanırım şalını takmıştın hep o an gelince aklıma nedense beyazlar içinde hatırlarım seni tıpki evet cevabından sonra ki gibi...

bu aralar biraz sen kaçtı gözüme.
kokun geldi

her yer sen herkes sen

Kim olursa olsun seni anlatıyorum onlara. Yaşı kaç olursa olsun isterse beden büyük isterse benden küçük en çok seni anlatmayı seviyorum insanlara bu yüzden sanırım öğretmen oluşum. yeni tanıdığım insanlara bile seni anlatıyorum gurur duy bence eserinle. her yeri sen olmuş biriyle.

bu aralar biraz biraz sen değilim, bu aralar biraz biraz başkalarıyım. diğer insanlar bile unutturamıyor seni dindiremiyor acını. ruhum kirlendi ve sen gene gitmedin.

sen hep solda.

ben çok özledim.

Seninle konuşmayı çok özledim. sesini duymayı aptalca gülüşlerini. kokunu..
kısacası çok özledim.

açık ve net özledim.