denedim denedim, yok olmayı denedim.

yazdıkça daha çok yazasım geliyor, sustukça daha çok susasım, kaçtıkça kaçasım. senden. ben bu aralar hiç iyi değilim, güçlü değilim, yorgunum bu hayattan şuanda gelse azrail bir gram itiraz etmem o derece ümit kalmamış. 

bazı şeyleri bitirmek, yeni bir yola girişmek için güç arıyorum bulamıyorum. bulamadıkça aptal insanların istediği gibi yaşamaya devam ediyorum. günler geçiyor, haftalar geçiyor, aylar geçiyor her şey herkes değişiyor ama bir ben değişemiyorum. sana karşı, ona karşı. 

mutlu bir anım yok diye buralara geliyorum zannetme buralar iyi bir yer eski bir tanıdık, eskiye yolculuk. güçlü olduğum zaman ki beni hatırlatıyor bana. şimdiyi unuttuğum en iyi yer burası. 

neyse ben yazdıkça daha boktan oluyorum, ben kaçayım.

hiç iyi değilim

ama hiç iyi

ne olur bir sabah.

ne güzel demiş Onur Akın - Ne Olur Bir Sabah...

hiç olmadığım kadar iyi gözüküp hiç olmadığım kadar kötüyüm. üzgünüm, hüzünlüyüm. yaşadığım hayat mı? derecesine sorgular oldum. bazen öyle saçma şeyler düşünüyor oluyorum ki gözümü kapattığım da bir boşlukta olduğumu hissediyorum. bomboşlukta...

yaşıyoruz, yaşamış olmuşcasına. yaşım kaç olursa olsun sana yazarken ellerim, bırakıveriyor damlaları gözlerim... 

zaten buraya ne zaman mutlu bir şey yazdığım gördün ki? yıllar geçse de tutunamayan aciz güçsüz bir insan olarak kaldım işte. herkes yoluna gitti, ben yol olarak kaldım. herkes sevildi, ben.!? 

özlemek

seni

sensizliği

özlemek