31 Ekim 2012 Çarşamba

bugün ilk defa

yağmurlu bir sabahın ardından güneş misali
tüm hayallerim tüm umutlarım.
acılara, beklemelere, üzülmelere rağmen hep yeniden doğuyor hep yeniden başlıyor.
yağmurlu bi ekim sabahından sonra yola çıktım. üzüntülerimi, acılarımı göz yaşlarımı çantama koyup. hayallerimizi umutlarımızı kurduğumuz ilk yere doğru yol aldım. aylar sonra ilk defa gidecektim oraya ve bunun vermiş olduğu korkuyla giderken vermiş olduğun anahtalığın ufak bir kısmını kırmışım farkında değildim. sonra yeniden birleştirmek üzere cebime koydum.
sanki seninle buluşacakmışsız gibi heyecan vardı içimde. uzun zaman olmuştu işte.
geldim.
anılarımızın olduğu
ümitlerimizin olduğu
umutlarımızın olduğu
hayallerimizin olduğu
yere
topkapıya işte.
oturduğumuz yere gitmek için yavaşca yürüdüm.
-işte burada tekme atmıştı.
-işte burada sarılmıştı.
-işte burada eldivenimi vereyim mi demiştim.
-işte burada el ele tutuşmuştuk gibi cümlelerle yoluma devam ettim.
korktum.
başaramadım.
gidemedim seninle oturduğumuz sarıldığımız o banklara.
birden gökyüzünde fırtına koptu.
kuşlar avazları çıktığı kadar bağırdı.
köpekler havladı
sanki yer yerinden çıkacak gibiydi.
onlarda gitmemi istemiyordu
veyahut buda bir belirtiydi.
gidemedim.
anılarımıza sahip çıkamadım.
seninle sensiz bir kez daha olamadım.
bugün ilk defa anılardan korktum sevgili.
bugün ilk defa sana ihanet ettim.
bugün ilk defa senden kaçtım.
bugün ilk defa gelemedim sevgili.

30 Ekim 2012 Salı

kaçma artık sadece kal.

1 yorum,
1 mesaj
1 ses
her şeyi değiştirebilir bazen.
bazen de bir kaçış her şeyi mahvedebilir.
mutluyken
mutsuz
sevinçliyken
sevinçsiz
yapabilir insanı.
şimdi kaçmak neden sevgili?
neden tam buldum derken kaçmak neden?
söylesene ne yapmak lazım.
beklemek?
sabretmek?
neyin kaçışı bu sevgili.
neyin gidişi 
çok yorgunum artık kovalamaktan, izlemekten, sabretmekten.
söylesene
neyin nesi bu?

kaç-ama-kal.
git-me-kal.
sev-me-kal.

29 Ekim 2012 Pazartesi

tek yetenegim sevmekti.

benim hiç bir yeteneğim olmadı.
bilgimde.
hiç bir şeyi tam yapamadım bu hayatta
sevmeyi de
beklemeyi de.
bana sadece seni sevmeyi verdiler. bunuda tam yapamadım. bitiremedim. sonunu getiremedim.
kimse bana yeteneklisin bu işte başarırsın demedi.
bana yetenekli olmayı öğretmediler.
bana yetenekli olmayı göstermediler.
seni sevmemdeki gibi.
seni sevmeyi öğretmedikleri gibi
seni sevmeyi göstermedikleri gibi.

ben sadece seni sevdim
sanırım tek yeteneğim
buydu sevgili...

sevdim

sevdim.
bir tek seni sevdim.
benim öyle süslü kelimelerim yok,
seni anlatabileceğim.
laf oyunları da yapmayı bilmem.
kelimelerimde çok kötüdür.
yazdıklarımda
ama bir şeyi çok iyi yaptım.
sadece sevdim.
sevdim işte.
ötesi yoktu
ilk kez ve tek seni sevdim.
hissettiremedim belki ama sevdim.
onlar gibi iyi şeyler yapamadım ama
onlar gibi iyi bakamadım sana ama
sadece
sevdim.
çocukca
masumca
safca
yalansızca
sevdim işte.
öyle bağıra bağıra seni seviyorum diyemedim.
hep içimde yaşadım sevmeyi.
sahi sana hiç bağırarak seni seviyorum demedim di mi?
elini tutarak, gözlerine bakarak seni seviyorum demedim di mi?

utandım.
çocukca utandım işte.
bağıramadım.
gözlerine bakıp söyleyemedim.
oysa şimdi olsan
yine yapamam sevgili.
kandırmayalım birbirimizi.
sevdim mi hep içimden severim ben
bilirsin
aslında ne çok istiyorum şuan sana bağırarak seni seviyorum demeyi.
bilemezsin.
gökyüzüne bakıp söylesem duyar mısın?
herhangi bir akan suya söylesem?
aldığım nefesi bırakırken söylesem?
bakkaldan aldığım paranın üzerine yazsam?
sana ulaşır mı?
duyar mısın?
saçmalamaya başladım sanırım.
cahil aşığın cahilce hayalleri diyelim bunlara.
ama
inan yaptım.
bunları yaptım.
çocukca ama bir umut olsun diye yaptım.

sahi sevgili duydun mu? 
sahi sevgili hissettin mi?

aslında onlar bilmiyor...

onlar bilmiyor
kırılacağımı, üzüleceğimi, benimde bir kalbimin olduğunu.
hiç durmadan, darmadağın ediyorlar.
ansızın hiç bir şey yokken
yerden yere vuruyorlar insanı.
üzülmek istiyorsun.
ağlamak istiyorsun.
çekip gitmek istiyorsun
buralardan.
olmuyor.
onlar bilmiyor.
onlar mı?
rüyalar sevgili rüyalar...
kırıp duruyorlar işte.
ansızın hiç beklenmedik bi anda kurduğum bu ufak dünyadan seni alıp kaçıyorlar,
dokunmama,
sarılmama,
seni seviyorum dememe
izin vermeden alıyorlar sevgili.
yıkıyorlar işte...
bu bedbaht rüyalar alıyor seni benden...

tam sana kavuşacakken
tam sana sarılacakken
tam sana seni seviyorum lan diyecekken
uyandırılıyorum hep.
cümlelerimde, eylemlerimde biz gibi hep yarım kalıyor.
tamamlayamıyorum. bitiremiyorum. noktalayamıyorum.
uyandıranlara hep kızıyorum.
o günüm mutlaka senli geçiyor.
anılar
yaşanmışlıklar
peşimi asla bırakmıyor.
seni ne kadar özlediğimi
söylüyorum tüm gün boyunca.
şahidim yok.
inanmazsın şimdi.
kulakların da çınlamaz bilirim.
çınlasa burada olurdun.
tek şahidim yaradan ve bu aciz bedenim.
önce dilim, sonra kalbim...
aslında duymamanın nedeni içten söylemeyişim olabilir mi?
oysaki tüm kalbimden, kalbimin ta en dibinden söylüyorum sevgili.
dip dediysem hemen alınma!
küsmede
kıyamam.

onlar bilmiyor sevgili...
seni sevdiğimi,
seni nasıl özlediğimi,
senin için neler yapabileceğimi,
sensiz nasıl olduğumu
onlar bilmiyor sevgili...

bir tek sen biliyorsun.
kalbin...
gözlerin...
sözlerin...

21 Ekim 2012 Pazar

23 ekim...

yeni bir yıl daha yazıldı tarihe.
söylesene sevgili.
kaç oldu senle?

kutlu olsun bir yılımız daha.
kutlu mutlu olsun.
sen olmasanda
sen bilmesende
veyahut
unutsanda
kutlu olsun sevgili.

seni hep çok sevdim.

çok...

özledim.
sevdim.
bekledim.
yoruldum.
seviyorum.

çokca işte bazı şeyler. senin olamadığın gibi.
çok işte
sorma
yargılama
sen olunca hayat.
bazı şeyler çok oluyor işte.
sen gibi.

çokca çocukcaydık.
çokca beklemiştik.
çokca sevmiştik.
çokca gitmiştik.

1 Ekim 2012 Pazartesi

söz iyi bir çocuk olacagim.

ayrıldık.
bitti.
gittin.
özledim.
çok özledim.
her gece Allah'a yalvarırcasına,
her gece ağlarcasına,
her gece hayal kurarcasına
özledim.
çok özledim.

telefona elim gidiyor.
"seni seviyorum." yazmak için,
"seni özledim." yazmak için,
"neredesin a sevgili." yazmak için,
"dön artık yetmedi mi bu ayrılık?" yazmak için
telefona elim gidiyor.
hep son anda aklıma geliyor. numaranı bilmeyişim. numaran neydi sevgili?
özlem? ayrılık? sabır? sevgi?
kafayı yemek üzeriyim işte 11 haneden oluşan sayıyı bile senden sonra yaşadığım durumlara benzetir olmuşum.
sanırım kafayı yemek üzereyim.
hatta yemeye başladım bile çünkü her sana yazmamda hüngür hüngür ağlarken şimdi gözümden yaş gelmiyor.
neden acaba?
unutulduk mu? unuttuk mu? vaz mı geçtik sevmekten?
sahiden mi ayrıldık?
kalbine bir şey mi oldu sevgili atmıyor mu?
ben oradaydım ya ben orada oldugum sürece senindim ya.
ben mi öldüm sevgili?

çok şükür.
ölüm ayrılık unutmak gibi kelimelerden sonra gözümden yaş geldi.
ilk defa ağladığıma bu kadar sevindim herhalde.
fotoğrafına bakıp bakıp içmeyi o kadar çok istiyorum ki.
belki bir kere olsun seni tamamen unutturur yada tamamen hatırlatır.
muamma arasında kalmam işte.
unutmak mı? hatırlamak mı?
ulan gözlerin geliyor tam gözlerimin önüne.
burnun
saçların...
sonra birden kayboluyorlar üzülüyorum. ağlıyorum.
onlarda kaçıyor sanırım.
sevmiyorlar da.
onlarda yalnız bırakıyor.
martılar gibi, kuşlar gibi, annem gibi, babam gibi, kardeşim gibi
sen gibi...
gitmeseniz olmaz mı?
iyi bi çocuk olacağım söz.
yemeklerimi hep bitireceğim.
giysilerimi katlamadan dışarı çıkmayacağım.
eve sizin dediğiniz vakitte geleceğim.
çıkarken haber vereceğim.
telefonum hep açık duracak siz ararsınız diye.
odamı hep düzenli tutacağım.
masamın üzerini hep derli toplu tutacağım.
derslerime çok çalışacağım.
sözünüzden çıkmayacağım.
kitap okuyacağım.
küfür etmeyeceğim.
insanları seveceğim.
sizin yüzünüzü asla kızartmayacağım.
gurur duyacağınız insan olacağım.
akşamları erken yatacağım.
sabahları erken kalkacağım.
yatağımı toplayacağım.
sigara içmeyeceğim.
alkol almayacağım.
kötü arkadaşlarımla birlikte olmayacağım.
eve geç geldiğimde sizi merakta bırakmamak için arayacağım.
çalışıp evime ekmek getireceğim.
çalışıp sizlere bir şey alacağım.
geceleri kuytu köşelerde ağlamayacağım.
iyi bir çocuk nasıl olursa onun gibi olacağım işte.
iyi bir çocuk olacağım.
olursam...
gelir misiniz?
annem gelir mi?
babam gelir mi?
kardeşim gelir mi?
peki ya
sen gelir misin?
beni bırakmasınız olmaz mı? birtek siz kaldınız hayatımda.
güveneceğim tek dalım
hayalim.
umudum.
s'onsuzum...

gelseniz olur mu?
söz iyi bir çocuk olacağım...