"Eski" sevgilim,
Yaklaşık 2 gün sonra seninle tanışalı. 3 yıl , 1095 gün 26.280 saat olacak. Bu günlerden çoğunda yanında oldum. Her gününde her saatinde her dakikanda her saniyende yanındaydım. Taki ayrılık bize uğrayanadek. Yaklaşık 5 ay , 150 gün , 3600 saat sensiz geçti. Kim bilir geçmeyede devam edecektir. Devam etmese dursa zaman ne güzel olur. Sensiz geçen heran zaman hanesinde yerini almasa. Ama senli geçen heran ise zaman hanesinde gururla yer alsa. Çünkü senle geçti sensiz değilki...
Eğer şuan yanımda olsaydın , birlikte olsaydın ve biz olsaydık. Yaklaşık 3 yıl , 1095 gün 26.280 saat sonunda sana bir soru soracaktım... Ama olmadı yanımda değilsin, birlikte değiliz ve biz olamadık.
Sana gururla soracağım o soruyu burada paylaşmak istiyorum. Zaten okumayacaksında okuyamacaksın okumadığından değil biliyorum "eski" sevgilim..
Şimdi başlıyorum...
Senin sevdiğin Q7 jeep ile kapına gelecektim. Yanımda da birbirinden sevimli 2 tane ufak çocuk olacaktı. Biri erkek diğeri ise kız. Erkekte damatlık olacaktı kızda ise beyaz bir elbise.. Sonra bunlar senin evinin kapısına gelecekti. Sana bi buket gül yada papatya verecektiler. Buketin içinde ise. bir not:
"Hiçbirşeyi almadan.Şuan nasılsan.Kendin olduğun gibi. Hayatıma nasıl girdiysen o anki gibi gel dışarıda seni bekliyorum." gibi birşey yazacaktı.. Ve bir aksilik olmasasa senin aşağıya geleceğini düşünüyorum.
Benim üzerimde işe şöfor kıyafeti olacaktı. Kafamda sapkam, papyonum ve siyah takım elbise.. Sonra sen öyle bir edayla gelecektinki herkes şasıracaktı, kelimeler kıfayetsiz kalacaktı ve zaman duracaktı..
Sonra "hoşgeldiniz" diyerek kapıyı açacaktım. Sende ne olduğunu anlamamış bir şekilde binecektin..
Oraya gidenedek konuşmayacaktım. Sen konussan bile sessiz kalacaktım. Jeep içinde kinder süpriz olacaktı. Sen severdin ya hani. Sen büyük ihtimalle onları yiyecektin..
Daha sonra oraya gelecektik. Ora mı sevgilim ? Kır düğünümüzü yapacağımız yer..
Daha önceden ayarladığım yemek masasında oturup birlikte yemek yiyecektik. Yemeklerin bir kısmını ben yapacaktım. Menüyü şuan bilmiyorum. Ama merak etme makarna olmayacaktı... Yemek yedikten sonra birlikte dans edecektik şarkımızda hemde "Anlamazdın anlamazdın..." Sonra hava kararacaktı. Bir yandan da keman eşliği e malum her önemli şeyde bu olur...
Sonra diz çöküp, sana bir metin okuyacaktım. O metni burada ilerleyen günlerde paylaşırım belki... Belkide hiçbir zaman paylaşmam..
Eğer teklifi kabul edersen havai fişekleri patlayacaktı. Ve ismimize özel "Elif & Onur"..
Eğer kabul etmezsen , ee pardon burayı hiç düşünmedim..
İşte böyle bir teklifim vardı sevgilim sana.. Görmedeğin, edemediğim , evet diyemediğin..
Kim bilir belki birgün rüyanda böyle bir teklif etmek nasip olur. Çünkü gerçekte olmaz olamazki..
Yaklaşık 3 yıl , 1095 gün 26.280 saat sonra 07.07.14...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder