Sen yoksun, umutsuzluk var, özlem var, hasret var, ağlamak var...
Bu yazımda sensizlik kelimesini kullanmayacağım sevgilim. Sen varsın çünkü sensizlik diye bir şey yok. Sen bensin, Ben senim. Sen kalbimdesinki kalbimde olan biri için neden sensizlik kelimesini kullanayım?. Özlüyorum ama sevgilim. Diğer yazılarımda olduğu gibi özlüyorum işte. Hem de çok bilmem neden bu aralar fazla özler oldum. Rüyalarıma girmediğin için mi? Aslında hiç yalnız bırakmazdın beni orada. Hep yanımda olurdun, bak sevgilim ben geldim derdin ama bir tek şeyimiz eksik olurdu tam kavuşacağımız zaman ayrılırdık. Ya annem uyandırırdı ya kan ter içinde uyanmak zorunda kalırdım. Ya da ansızın bir dilenci "Allah rızası için oğlum Allah sevdiğine bağışlasın" diye zilimize basardı. E napayım sevgilim sırf bunun için kalkmak zorunda kalıyorum. Kalkıyorum gönlümden ne koparsa vermeye çalışıyorum. Merak etme sevgilim. Senin olduğun noktaya hiç koparmıyorum...
Sen yoksun ya hani bir şeyler değişti zannediyorsun hayatımda yada öyle düşünmek istiyorsun. İnan bana sevgilim. Sen gittiğinden beri her şey aynı yerinde, abinin iş kartları, bana almış olduğun hediyeler, Yazmış olduğun notlar, Seni seviyorumlar hepsi yerli yerinde ama bir tek şeyin yeri değişti.
Sana olan sevgim. Nedendir bilmem ama insan hep kaybedince anlıyor birilerinin değerlerini işte benimde bu şekilde oldu sevgilim. Değişen şeyse şu yanımdayken severdim ama şimdi daha bir fazla seviyorum. Gelmeyeceğini bilsem dahi seviyorum.
O hep iyiydi diyorum Sonra o hep en iyisini hak etti o hep iyiliğimi düşündü diyorum. İşte bir şeyler diyerek senin yokluğunda seni zirveye çıkarıyorum. Biliyorum bu yaptığım saçma gelebilir ama sevgilim. Ama benim için bu "Onur" sevgilim.
Sen içimdesin ya her an kalp atışımda , her nefes alışımda seni hissediyorum ya o yetiyor inan bana sanki çift kişilikmiş gibi yaşıyorum. Sanki kalbimde bir sen bir de ben varmış gibi. Güzel oluyor bazen, bazen ise öyle bir acıtıyorki nefes alamaz, kalbin atamaz oluyor. İşte o zaman dünya dursun zaman dursun her şey yok olsun istiyorsun ama hiçbir şey değişmiyor yada hiçbir şey olmuyor sevgilim.
Bu aralar sana daha çok yazasım geliyor sevgilim bilmem neden böyle oluyor kendi kendime daha çok konuşur oldum daha çok seni özler oldum. Ama biliyorum her özlediğimde gökyüzüne bakıyorum. Biliyorum sen de oraya bakıyorsun. He bir de seni her özlediğimde daha içten nefes alıyorum. Böyle son nefesimi alırcasına biliyorum çünkü sende nefes alıyorsun belki senin soluduğun havayı soluyabilirim diye bu şekilde yapıyorum. Kim bilir belki aynı havayı soluyoruz...
Senden sonra insanlara daha bir kırılır oldum sevgilim en ufak şeyde üzerime alınıyorum. Bir sorunun bende olduğunu düşünüyorum. Ama biliyorum sorun onlarda onlar kötü onlar acımasız sevgilim sen gibi değil onlar...
Bazen çok özlüyorum seni böyle dayanılmayacak gibi o an hatıralar gidiyorum biliyorum daha kötü olacağım ama yapamıyorum. Ağlamak geliyor içimden şuan yaptığım gibi. Yazdıklarımızı okuyorum. Ne güzel günlermiş vay be diyorum. Bir de seni kızdırdığım ve üzdüğüm noktalarda kendimi affetmiyorum sevgilim. Kızıyorum kendime, lanet okuyorum, cezalar veriyorum bir çocuk gibi. Sonra seninle yapacağımız hayalleri kuruyorum. Biliyorum sevgilim bu hayallere çok takıldım ama sen varken senden sonra tek varlığım bunlardı... Hayallerimiz. Basit, güzel ve sadece senle yapılınca anlamı olan hayallerimiz. Bazı insanlar çok hayalperest diyebilir ama ben imkansız hayaller kurmuyorumki seninle yapabileceklerimizi hayal ediyorum. Biliyorum bir gün onlar olacak.
Biliyor musun sevgilim ben hala GALATA kulesine gitmedim... Çünkü ilk seninle gideceğim demiştim sözümü hala tutuyorum. Sen geldiğin de hep birlikte gideceğiz. Hep birlikte dedim bak sevgilim. Sen ben ulaş şifa... Belki o zamana kadar gelirsin demi sevgilim? Bekletmezsin demi bizi?
Bazende oturup şunu hayal ediyorum. Hep diyorum ya şifa ve ulaş acaba sen olsan ve çocuklarımız olsa nasıl olurdu? Şifa annesi gibi küçükken erkek fatma olur muydu? Erkeklerle top oynar mıydı?
Yada ulaş babası gibi yaramaz olur muydu? Dışarı çıkıp üstünü başını kirletip sonra da annesinden azar işitir miydi? Dizleri kanar mıydı? Gecenin bir körü de olsa babasına bir şeyler aldırmak için bakkala yada başka bir yere gönderir miydi?
Yapardılar demi sevgilim aynı biz gibi olurlardı. Bunları hayal ediyorum sevgilim. Biliyorsun çocuğu ve evliliği birtek sende sevdim. Sen sevdirdin hareketlerinle , ahlakınla ve sözlerinle...
Daha fazla uzatmayayım sıkıldın sanırım. Şimdiden oflamaya başladın sevgilim biliyorum farkındayım. Belki şuan okuyorsan saçlarınla oynuyor olabilirsin yada test kitabın önündedir test çözmeyip bunu okuyorsundur. Bir kere gülümser misin benim için? Ve derin bir nefes alır mısın? Ve son olarakta gökyüzüne bakar mısın?
Seni seviyorum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder