gel otur anlatacaklarım var yârenim...

gel otur anlatacaklarım var. her şeyi anlatacağım. neler yaptığımı kimle olduğumu ne bok yediğimi... uzunca süreden beri hayatımda kimse olmadı olmayacakta. kimse üzemiyor artık bu konularda beni. bi senin yokluğunu tutuyorum o yetiyor bana. ağlamıyorum eskisi gibi. ağlayacak vakit bulamıyorum çok yıprandım eskidim. küçüldüm ufaldım... ne zormuş büyük adam olmak ey yar...

kendi işimi kurmak için ilk adımlarımı atıyorum. bi arkadaşımla başladım kısmetse bi gün tanışırsınız. onun ailesine götürmesi gereken para var. işten çıktı işte çocuk benimle birlikte işleri kovalıyor ortak gibiyiz işte. onun ailesine götürmesi gereken paranın yükü altındayım. ay sonunda ailesine para götürecek mi? götüremeyecek mi derdi içerisindesiyim...

ulan sen varken çıkmayan sakalımda şimdi beyazlar çıkmaya başladı. ne zormuş sevgili büyük adam olmak. ne zormuş sensiz bir hayat kurmak. ben hep kolay zannediyordum hayatı tek başına kurabilmeyi. ama zormuş be sevgili hemde ne zor...

zor anımda destek verecek kimse yok. kimseye anlatamıyorum. anneme anlatamıyorum. babama anlatamıyorum. hiç biri destek olmuyor. olmayacakta... tek kaldım yapayalnız. sana yazıyorum işte böyle. bazende ağlayarak yukarıdakine sığınıyorum. biliyorum bu günlerin sonu elbet refah olacak ama çok yoruldum sevgili çok. daha yolun başı bu kadar yorucuysa yolun ortası nasıldır kim bilir?

özledim nasihatlarını. özledim sözlerini. özledim kokunu. özledim her şeyini tarifi yok işte özledim be sevgili çok özledim...

ben nasıl büyük adam olacağım sevgili söylesene? dayanabilecek miyim? başarabilecek miyim? of sevgili of. susmasana cevap versene. sende mi döndün arkanı? sende bırakıp gittin hepten? sende mi vazgeçtin benden? sende mi destek olmayacaksın...

ben nasıl büyük adam olucam 

sevgili?