Annemin bu aralar onur evlenme vaktinin dediği vakitler. evlenmek için kız ayarla demeye başladı bile. balkonda otururken birden ağzımdan kaçı verdi ben bir tek kişiyle evlenirim anne o da şimdi gelse şimdi evlenirim diye. önce duraksadı... sonra bi iç çekişle kim oğlum dedi... ben her zaman ki gibi kaçamak cevaplar versem de birden çıktı ağzımdan "elif"... Sevdiğim annem benim, canım annem hemen de nerede yavrum? nerede yaşıyorsa gidip bulayım demeye getirdi. gidip bulayım neredeyse aranızı yapayım dedi... kıyamam ben ona... sonra anne biz onla hiç olmayacağız olamayacağız demeye başladım. adından başka bir şeyini bilmiyorum demeye başladım... sonra o da senden yana çıktı üzdün tabi kızı kaçırdın elinden. aynı baban gibisin dedi... sonra kuzenime söyleyeyim o ayarlasın onlar konuşuyor mu dedi... öyle geçiştirdim işte sevgili bir sensizliği daha...
Ne garip di mi? bir gün sen evleneceksin, ben evleneceğim. başka bedenlerde belki de başkaları için kalpleri bizim için atıyor zannedeceğiz. başkalarına hayatım, sevgilim, herşeyim diye sesleneceğiz aslında seni, beni ararken... ama bi şeyi çok iyi biliyorum sevgili bu kalp senden başkasına atmaz yar diye... ben seni bu gece çok aradım. çok özledim. çok sevdim. çok ağladım...
nerde olursan ol
bu kalp hep
sen
Yanlış zamanda karşılaşmak dedikleri tam.anlamıyla bu olsa gerek.
YanıtlaSilsanırım... keşke kelimesini kullanmak istemiyorum ama bu yere tam bi keşke yakışıyor. keşke zamanı geri alabilsek, keşke yeniden karşıma çıksan, keşke yeniden sen olsan.. kim bilir belki bir gün çok uzak olmadığı bi gün yeniden olabilir, olamaz mı? olabilir.
YanıtlaSilHerşey kader.
YanıtlaSil