Iyi degilim askım

İyi değilim aşkım
Umutsuzca uyanıyorum sabahları
Güneş yüzüme vurdukça daha bir karanlık oluyor günlerim
Kahvaltı saatlerimi hep kaçırıyorum
Bilirsin sigara iştahımı kesiyor
Öyle pek özenmiyorum üstüme başıma…
Ne geçerse elime giyiyorum
Sen yoksun ya ‘’güzel görünüyorsun’’ demesinler istiyorum
Yine en arka koltuğunda oturuyorum minibüsün yine camda oluyor gözlerim
Sen tutmuyorsun ya elimi cebimden hiç çıkartmıyorum
İyi değilim aşkım
Herkes sana benziyor sanki…
’’saçı az daha kısa olsa biraz daha içten gülse’’
daha çok benzeyecek olanları ayırıyorum
Yoksun ya yokluğun da yepyeni senler arıyorum
En zor geceler oluyor

İzlediğimizi izlemiyorum, senin uyuduğun saatlerde uyumuyorum
Olur ya bir rüyada karşılaşma ihtimali
İyi değilim aşkım
Unutuyor gibi yapıyorum
Biriken yaralarımı acıtmasınlar diye hiç kanatmıyorum
Seni de kan tutardı hani
Bak görüyorsun bunu bile hatırlamıyorum
İyi değilim aşkım
Artık şiirlerimde yok süslü kelimelerle sana seslenecek
Adının geçmediği cümlede O gitti diyerek, sevgiyi anlatmak çok zor oluyor çünkü
Kağıda kaleme dokununca kömür değil, gözyaşım dökülüyor ya, ziyan oluyor sayfalarım
Bir de Pazar günleri var tabi
Hiç buluşmadığımız bir yerde hiç bilmediğin bir saatte seni bekliyorum
Gelmen pekte anlam ifade etmiyor
Ben seni beklemeyi hala çok seviyorum…
İyi değilim aşkım
Daha bencil oldu duygularım daha çok ben demeyi, daha çok sabretmeyi öğrendim
sayısız yalanlarla ‘’çok özledim’’ seni demeyecek kadar
Yokluğunla aramda inanılmaz bir dostluk başladı
Kimseyi almıyoruz aramıza
bak benden başka sen, senden başkada düşüncem yok satırlarımda
İyi değilim aşkım
Hiç iyi değilim
Bu saatten sonra sana ‘’dön’’ mü yoksa ‘’hoşça kal’’ mı demeliyim?