...

Ben aslında defalarca aşık oldum sana, deliler gibi fotoğraflarına bakıp ta ağladım, ama boş.. Uykusuz kalmayı seviyorum çünkü rüyamda seni görmek hiç istemiyorum. O yüzden bu kadar kahveyi çok seviyorum, artık ağlayamıyorum, sigarayı da çok içiyorum evet, gözlerimi yaşartsın dumanı diye. Belki saçma gelecek ama, göz pınarlarım mı kurudu? Hiç bilmiyorum.. Bu günlere düşündüğüm tek şey sen, lanet bir durum seni hatırlamak görmek istemiyorum ama... Kalbime söz geçirebildim evet, ama duygularıma düşüncelerime geçiremiyorum. Beynime kazımışlar ismini sanki, iliklerime kadar işlemiş kokun.. Saçlarına doluyordum ya elini, ellerim şimdi boş ya.. Çok kötü geliyor inan ki, göğüsüm de yatıyordun, o zaman sanki kalbim duruyordu.. Gözlerine bakıyordum, içimde kelebekler uçuşuyordu sanki. Evet yalnızlık kötüdür, ama eğer seviyorsan ve yalnızsan.. Anlatamıyorum bile, sen şimdi başkaları için süsleniyor, başkaları için ağlıyor/gülüyorsun ya, ben onları yapmıyorum. Bakmıyorum kendime, her sabah gözlerim şiş bi şekilde kalkıyorum yataktan, dışarı çıkıp işe giderken, yanımdan biri geçiyor.. Senin parfümün kokuyor! Lanet olsun, o parfümü yapan adamlara! Gerçi onlarında şuçu ne.. Suç benim burnumda, neden kokluyorum ki o parfümü? Neden nefes alıyorum ki? Neden yaşıyorum ki... Diyorum, sonra ufacık çocuğun çöpten karton toplayan annesinin yanında soğuktan donduğunun farkına varıyorum, şükür " benden kötüleride varmış diyorum.. Sonra hep aynı şeyleri yaşıyorum, ama mutlu olabilirdik aslında, güzel şeyler yapabilirdik..

ALINTI.