Sacma...

Düşünürsün onun seninle olacağını.
Hayal edersin o evde onunla uyumayı, gülmeyi, ağlamayı...
Sonra yine düşünürsün.
Ama olmayacağını bilirsin. Olmayacağını istemesende bilirsin...


Neden böyle oldu ?
Niçin biz değiliz artık dersin.
Ama bu soruları senden başka kimse duymaz ve kimsede cevap veremez.
Onu unutmaya çalışırsın. Ama bu seferde başaramazsın. Çünkü içinize bir kere işlemiştir. Vişne lekesinin herhangi bir çamaşıra bulaşması gibi.. Tıbki onun gibi çıkamaz hayatından ne yaparsan yap..
Sende bunun gibiydin. Sende buydun hayatımda.
Çıkmayan lekem değil yanlış anlamayasın. Sen benim çıkartamadığım benliğimsin.
Nereye gidersen git.
Kimle olursan ol.
Ne yaparsan yap.
Ben seni hâlâ seviyor olacağım.
Beni seni hâlâ bekliyor olacağım..
Kim bilir belki birgün belki birgün...
Hayatta hep güzel günler senin olsun.
Hep en iyiler seninle olsun.
Zorda olsa git/me...
Git/me sensiz yapamam.
Git/me sensiz hayal kuramam sensiz ben olamam. Bir yarım olmadan ben nasıl olabilirimki ?
Sakın ayrıldık diye bana verdiğin sözleri unutma olur mu?
-Sıkı giyin
-Derslerine çalış
-Ona iyi bak.
-Herşeye rağmen gül...
 ---------------
Sen bana hiç gelmedinki gelemedin.. Hep bir rüyaydın hep bir hayal.
Hep bir korku vardı içinde.
Hep bir "eğer" vardı...
Belki bu son gelisinde bir rüyadır ? Belki kafamda olmasını istediğim birşeyi yaşıyorum. Olabilir mi ?

Seni çok seviyorum. Seni çok seviyorum. Seni çok Seviyorum. Seni çok Seviyorum.Seni çok Seviyorum.
Seni Çok Seviyorum...