sevdim, kaçtın, geldim sevdin

bugünlerde çok üzüyorlar sevgili beni.
ailem,
arkadaşlarım
sevdiklerim
sen...
herkes mahvedercesine üzüyor mahvedercesine...
ağlamayı bilmeyen gözlerim bu aralar ağlamanın romanını yazacak kıvamdalar. bi insan her gece yatarken ağlayabilir mi? üzülebilir mi?
neden beni twitterdan sildin? neden!? seni takip edebileceğim tek nokta oraydı orada olsanda seni görebiliyordum. uzaktanda olsa takip edebiliyordum.
neden böyle bir şey yaptın? niçin?

yokluğunda bile seni severken neden böyle bir şey yaptın sevgili? niçin?
ben bu aralar çok kırgınım sevgili çok dargınım hayata insanlara sevdiklerime çekip gitmek istiyorum buralardan. insanlardan yeni bir hayat istiyorum belki de .
tanımadığım insanları sevmek istiyorum. onlara inanmak onlara bağlanmak onların beni kırmayacağını düşünmek istiyorum ama böyle bir insan topluluğu yok biliyorum.
ben senden sonra herkese kırılır oldum herkese senin kadar kırılır oldum. her kırılış senin bi parçan sanki. her bir şeyin altından nasıl oluyorda sen nasıl çıkıyorsun? nasıl becerebiliyorsun kalbimden bir anda fırlamayı?

neden sevgili?
çok mu kırdım seni?
çok mu sevdim?
bundan mı kaçmaların?