seni neden bu kadar çok ezberledim?

ah be çalıkuşum ah be güzel gözlü yarim...
sana kaç kere dedim ben beni dinlemeden etmeden yargılama bir şey yapma diye?
ben senin üzüleceğin bir şeyi yapar mıyım hiç? yada seni takmamazlık gerek bir şey yapabilir miyim a be güzel gözlüm. gül yüzlüm...

demişsin ki
"en ıyısının bu oldugunu dusundugumden sildim.yazmis oldugum seye yorum yapmaya lüzum bile görmedin.bosuna sorgulama ve üzülme belkide bagları tamamen kesme vakti artık"

ah be sevgili. başına eskiyi konduramadığım kadın. ömrümün sonu. sonum benim....
sana bir şeyler yazıp tam da sınav üstü kafanı karıştırmamak içindi bu denli susmam. bu denli cevap vermemem. bir şey yazıp her şeyin boktan olmasını sağlamamam içindi susmam... bilirsin hep konuştuğumda bir şeyleri mahvediyordum. ısrarcı oluşumda seni kaybettim. hayatını mahvettim. işte bunlardan birini daha yapmamak için de susup sınavdan hemen sonra cevap verecektim. sırf senin kafan karışmasın sınav öncesi beni düşünme yada burayı düşünme diye sustum...sen ise gelmiş bana bu şekilde bir şeyle geliyorsun yapılır mı bu be sevgili? yapılır mı?

bi insan hergün girdiği bloga yorum yapamaması ne demek biliyor musun? biliyor musun ha söyler misin? sabretmek istedim beklemek istedim hayatını daha da mahvetmemek için sınavının geçmesini bekledim. ki biliyordum böyle düşüneceğini günler öncesinden düşünmeye başladım elif kesin böyle düşünecek adım gibi eminim dedim ve yine yanıltmadın beni bu sefer yine ağlıyorum ama bu mutluluktan yada biraz kırgınlıktan. seni adım gibi ezberlemiş olduğumdan, seni nefesim gibi biliyor olduğumdan sevgili bu hüzün yada mutluluk adı neyse işte...

sen beni bu kadar mı tanıyorsun be elifim. bu kadar mı... senin yorum yapman için yanıp tutuşan bir herif oldum buralarda tam da yorum yapmışken neden cevap vermeyeyim ki be gülüm...

seni seven bu aptal neden yazmasın sana be aptal bok kafalı sadık yarim!

seni hep sevdim.

seni hep takip ettim.

seni hep özledim.

bi kere dinle olur mu beni? 

son kez olsada inan bana sevgili...