23 Şubat 2012 Perşembe

An Olur Hatırlatır

An olur hatırlatır insanlar, ortam veya durumlar. İnsan en olmadık yerde en  olmayan zamanda hatırlar. Sonra düşünür, "Neden böyle oldu?" , "Niçin böyle oldu?"  gibi saçma sapan sorular sorarsın kendine onlar bir anlık olur böyle hani seni seviyorum gibi. Bir anlıktır ama bazen seni seviyorum gibi sevinç vermez o biranlık durum, bu sefer üzüntü, kırgınlık, pişmanlık yani tarifi olmayan kötü şeyler işte var gerisini sen düşün...

Bugün an oldu seni hatırladım. Nasıl hatırladın sevgilim? Neden hatırladın? derdin belki şimdi olsan...
Hani hatırlar mısın? Jelibonda "O" harfi çıkınca saklamıştın sevgilim. Hatırlamasan hatırlatayım.

Bugün öyle garip bir şey olduki inanmak istemezsin, kendin bile inanamazsın ki ben bile inanamadım.
Jelibon yiyordum öylesine can sıkıntısı işte.Harflilerden senin sevdiğinden sevgilim. İşte yerken harflere bakıyordum hangi harfi yiyorum? Hangisi gelecek diye.

Rastgele O harfi çıktı sevgilim... Daha sonra bir hamle ile yeni birtane alayım dedim. İçimden dedimki keşke E çıksa...

Tesadüf müdür? Yoksa başka bir şey midir. E harfi çıktı işte. Buna ne denirki? Nasıl inanılır?

Bir süre sakladım E harfini. Yemeye kıyamazsın ya. Hani sana bir zamanlar gözüne bakarak seni seviyorum diyemediğim gibi....

Daha sonra cebime koydum usulca yoluma devam ettim...  Kısacası sevgilim, jelibonda E harfi çıktı içimden tuttuğum bir istekle yada tesadüf olarak. Hemde O harfinden sonra... En garip tarafı ise buydu...

Yani sevgilim. Anlarımda isteklerimde her şeyimde sen varsın... Hâlâ gitmedi kokun burnumdan, gitmedi gözlerimden gül cemalin...

Bazen hatırlatıyorlar seni, üzülmemek için uğraşıyorum ama olmuyor üzülüyorum. Güzel günlerimizi, yaşanmışlıkları, kokunu, gözlerini unutamıyorum işte...

Bir ayımız daha kutlu olsun sevgilim. Seni çok seviyorum... Seni çok özledim...

"İnsan ne kadar unutmaya çalışırsa çalışsın geçmişini asla unutamaz.Hep bir iz bazen küçük bazen büyük iz kalır ondan.Bu izleri kolay kolay silemezsin.Kimi zamanda herşeyi unutmuş gibi görünür ama hep küçük bir parça vardır ona tüm geçmişi hatırlatan.İnsan geçmişinden utanmamalı korkmamalı.Her ne yaptıysa açık açık söyleyebilmeli sahiplenebilmeli onu.Bazende işte onu orda öylece bırakıp gitmek..Hiçbirşeyi hatırlamamak istersin.Pişmanlıklarını üzüntülerini..Çünkü ne kadar bağlı olsan da ne kadar çok sevsen de yoluna devam etmek zorundasın..... Ama bunu yapmadan önce kendine sorman gerekiyor. Ben gerçeği gerçekten unutmak istiyor muyum?"

Ben senden başka ne isterimki be elifim...

Seni seviyorum.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder