8 Şubat 2012 Çarşamba

Basit insanlar...

Merhaba sevgilim,
Sevgilim dedim kızmamışsındır inşallah. Kızdıysan özür dilerim...
Seninle dertleşmem lazım bayadan beri sana yazamaz oldum. Özledim de seni hem bir bahane olur bu hemde bir "merhaba"...

Merhaba diyorum ama sana yine zarar vereceğim biliyorum. Tek sende bu kelimenin anlamına sadık kalamıyorum. Sadece elimden gelen tek şey  ufacık bir "kusuruma bakma" olur. Neyse sevgilim fazla uzatmayayım.

Seninle  insanlar ve sevgileri hakkında konuşmak istiyorum. Öyle saatlerce ama sen yoksun bunu biliyorum bu yüzden sen varmış gibi yazarak konuşmayı yeğliyorum.

Sevgilim, insanlar basitleşti mi artık? yada öyle mi olmak istiyorlar.. Eskiden aşklar, sevgiler çok zor şeydi. Mesela birini görsen hemen ona belirtemezdin seni seviyorum diyemezdin mesela, Şuanda heryerde seni seviyorum sözleri, Seni bekleyeceğim sözleri....

Bunlardan hangilerine inanmalı? Hangilerini beklemeli?
Yoksa biz böyle değildik diye mi bana insanlar garip yada basit geliyor?
İyi kızdın, zor kızdın İSTANBUL gibiydin. Kötü yanında vardı ama bir yanında onların hepsini örtüveriyordu.
Artık garip geliyor bana. Bir insanı tanıyıp, görüp ona 2 -3 ay gibi bir sürede seni seviyorum demek.
Yada ne bileyim. Ona evlilik konuları açmak garip geliyor. Aklıma "biz" geliyor. Sonra üzülüyorum. Neden böyle bunlar? Niçin zor olmuyorlar? Zor olsalar belki daha çok birlikte olacaklar daha çok sevecekler daha zor vazgeçecekler birbirlerinden diyorum.

Bak biraz sana bizi anlatayım. Yani seni.

Zor kadındın. Zordun işte. Sana seni seviyorum demek için yaklaşık 7 ay beklemiştim sanırım.  Bu senin zorluğun muydu? Yoksa sana gösterdiğim değer miydi? Yada bu neydi??

Hani hatırlar mısın? Sana seni seviyorum diyeceğim günü beklerken karşılaştığım hataları biraz komikti ama olsun. Sonuçta demiştim ya.

He birde bir kere de kabul etmemiştin. Bu seni gözümde daha değerli kılmıştı...
Zor olduğunu, bir kerede kabul etmeyeceğini farketmiştim ve sana birkez daha çok değer verir olmuştum.
Şimdiler de ise başkaları bunları hiç kâle almıyor sevgilim. Havada savrulan seni seviyorumları hemen kabul ediyorlar, Seni bekleyeceğimlere hemen inanıyorlar...

Oysa bilmiyorlarki sevmekte, beklemekte zor iştir...
Sende beni beklemiştin. Hakkını yiyemem sevgilim..

Neyse sevgilim, Kızmak istedigim nokta bu insanlar tanımadan birbirini, aşkıda sevgiliyide farklı kullanıyorlar buna kızıyorum ben...
Bunu yazarken aklıma geldin yani hiç çıkmıyorsunda bir konuyla aklıma geldin. "Burnun kanardıya" hani içime o kadar işlemişssinki aklıma her sen gelince burnum kanar oldu...

Bak yaa salağa diyeceksin kesin. Bunda bile edebiyata bağlıyor diyeceksin. Belki de bu yazıyı göremeyeceksin kısmet sevgilim. Kader...

Seni çok özledim. Seni çok seviyorum...

Sonum, Unutmaya kıyamadığım, İmkansızım...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder