14 Ekim 2014 Salı

bombok bi yazı.

Bencil olup sadece seni ben sevmek istiyorum. annenden, abinden, ondan bile daha çok. kimse seni sevmesin onlar bile. sen de sadece beni sev. sonsuzadek öyle yaşayalım gitsin işte. zaten gelecek yok bu hayatta bırak barı kendimizi beraberliğimizle ödüllendirelim.

neden olup olmadık yerde aklıma sen geliyorsun? neden ansızın seni düşlüyorum... gözlerin, gülüşün neden beynimin içini kaplıyor. neden? olmayacağını bildiğim halde neden hala sen diye diretiyorum. artık yoruluyorum. üzülüyorum. sen olmadığın her an bombok geçiyor sanki . gelsen bu zamanın yaşamanın bi anlamı olacakmış gibi. ben seni sevdiğim zaman buralar daha bi güzel. ben seni düşündüğüm zaman buralar daha bi güzel. ben sen olmalıyım. sensiz kalmamalıyım. ne olur başına eskiyi yakıştıramadığım kadın gör bu halimi. gör de birazcık gülümse gökyüzüne. gökyüzünün ve martıların gülüşüne ihtiyaçı var. ne olur eksik bırakma onları bundan...

sen hüzünlü olduğun zaman ben de hüzünlü oluyorum. sen mutlu olduğun zaman ben de mutlu oluyorum sanki öyle hissediyorum çünkü başka bir açıklaması olmaz ansızın sen gelişinin aklıma. beni sev, kaybetmek için çok erken...


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder