ne güzel de güldü oysa ki...

Ağlamıyorum artık yazarken, hüzünlü şarkılarda söylemiyorum. Artık rüyalarıma daha sık geliyorsun çünkü görmek istediğim de yanı başımda oluyorsun. bu sabah ki gibi. sevgili sen yoksun ama ben senin gelişini hayal ediyorum senin geldiğini düşünüyorum. hayatım da onca insan varken bi sen eksiksin. sana yapmak istediğim onca şeyi başkalarına yapıyorum çokta mutlu oluyorlar oysaki bilmiyorlar ki ben senin yerine onlara yaptığımı. adın ile sesleneceğim bir kaç insana kendimi zor tutuyorum hani küfür edeceksin o sırada annen gelir ya heh işte onun gibiiçimde kalıyor hep. bende soluma bahşediyorum...

Rüyamda çok güzeldin sevgili çok sevdim seni yine gel olur mu? NE güzel de dedin ben geldim onur diye ve her zaman ki gibi annem uyandırdı hastayım sanırım ondan gelmiş olabilirsin ya da ben hasta olduğum için seni görmek istedim. yoo yoo ben hasta olduğumda değil her zaman görmek isterim seni. hatta belki seni görürüm diye her gün bilerek uzatıyorum yolumu seninle buluştuğumuz yerden gidiyorum evime. sana inat oradan geçiyorum sevgili her geçişimde içimde, solumda...

Neden buraya yazıyorum onu bile bilmiyorum. bir nedeni yok sanırım sadece yazıyorum. okumayacağını görmeyeceğini bilerek. içimden seni anlatmak geliyor kağıtlar denizlere martılara hepsi de kaçıyor gidiyor. bir tek burası kaldı beni dinleyen. soluma anlatmaya çalışıyorum o da bazen sıkışı veriyor fenalaşmalar filan neyse girmeyelim bu konulara.

Hadi şapşal iş yerinden yazıyorum sana ağlatacaksın bu yazımda da diyerek yazımı bitirmek istiyorum.

Son sözüm;

ben bizi unutmam

ey sevgili