densiz.
geçmiş karşıma "sana kız mı yok onur!?" diyor.
geçmiş karşıma "unutmak için bırak onu içinden" diyor.
onlar bilmiyor seni.
bilmeyecekte.
içimden ne bırakabilirim seni.
ne de başka biri olacak senin yerinde.
kalacaksın kalbimde buna eminim.
unutmak istemeyeceğim seni.
her bedende her seste her nefeste seni hatırlayacağım.
yolda yürürken.
okuldayken.
karşıma çıkan herkeste senin bi özelliğin olacak eminim
yada ben bir özelliğin var sanacağım.
aslında öyle her insan senin bi özelliğin var.
onları birleştirsek bir sen olur mu?
tabii ki hayır!
bu resmen şu olaya benziyor. bir kolyenin yada bir telefonun çakmasını imitasyonunu yapmak gibi. asla orjinali olmaz. hep bi patlak verir.
dışı öyle gözükür ama içi?
kimse senin yerini alamayacak buna adım gibi eminim.
kimse sen olamayacak.
kimse senin güldüğün gibi gülmeyecek bana.
kimse senin öptüğün gibi öpemeyecek beni.
kimse senin sarıldığın gibi içten sarılamayacak.
kimse senin dokunduğun gibi dokunmayacak.
kimse sen olmayacak sevgili.
ben bu aralar kimsesiz senim.
öyleyim işte.
bok gibiyim.
seninle aynı şeyleri düşünüyorum.
aynı şeyleri yapıyorum.
biliyorum bunları.
hatta benim yaptığım şeyleri sende yapıyorsun bundan adım gibi eminim.
bıraktığın izlerden farkına varabiliyorum.
of ulan anla işte
özlüyorum.
seviyorum.
bekliyorum.
biliyorum bunlar yetmeyecek elimden bunlar geliyor. bu sene.
beklemeliyim.
özlemeliyim
yine seni sevmeliyim.
inan bana seni çok seviyorum. hala yerin aynı bende. hiç gitmedin ki benden sen.
hep buradaydın
kalbimde.
ruhumda.
kalbime ve ömrüme yazılanım benim.
a gonca çiceğim.
a gül tanem.
a sevdiceğim.
çok özledim bi gelsen...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder