annemden hatıra...

senden nedense vazgeçilemiyor.
her başlangıç sen oluyorsun.
yeni birgün
yeni bir hafta
yeni bir ay
yeni bir yıl.
her şey senle başlar oldu.
senli özlemlerimin vermiş olduğu saçma bir durum olsa gerek.
ama saçma demeyelim. hoş bence.
senle hiç aynı sabaha uyanamadık ya
olsun.
her şey senle başlıyor senden sonra.
gerçi sen varken de öyleydi hatırlarım.
"günaydın sevgili"
"günaydın hayatım"...
şimdi kimse bana bunları söylemiyor hatta sen gittiğinden beri günaydın kelimesini bile
duymaz oldum. bi kaç arkadaşa arada yazıyor. işte öyle.
biliyorum inanmayacaksın ama imzam bile senle başlıyor.
imzamda bile sen varsın sevgili.
çok saçma biliyorum ama öyle işte.
sen her şeyimde varsın.
anımda
dünümde
yarınımda.
bazen seni doğum lekesine benzetiyorum.
hep benimle kalacaksın. 
hep benimle olacaksın.
hep ben olacaksın.
evet evet sen benim doğum lekemsin.
bırakamadığım.
vazgeçemediğim.
annemden hatıra...
hep kollayacağım seni.
kimsenin kırmasına
kimsenin yerini almasına izin vermeyeceğim.
yanımda elbet birileri olacak.
güleceğim de
ağlayacağım da
elbet
ama sen hep tek olacaksın.
annemin hatırası.
gün sonunda hep seninle baş başa kalacağız
kimse bilmeyecek seni.
saklayacağım onlardan
utancımdan değil ha sakın ha!
bilmesinler.
görmesinler
annem, sen ve ben arasında ufak bir sır olarak kal bende
yitiremediğim lekem.
vazgeçilmezim.
hatıram...
dünüm
yarınım.

sen benimsin. ben ise kimin?