sen benim virgülümsün...

Sen benim virgülümsün.

Hayatta denen bu garip şeyde hep bir şeyleri ertelediğim bunlarda kullandığım virgülümsün. Ne zaman başım sıkışsa, ne zaman darda olsam ve ne zaman seni özlesem hep “seni” kullanırım. Hatırlar mısın? Zor anlarımda hep yanımda olurdun ve hep destek verirdin kollardın beni. Annem gibi.

Sen benim virgülümsün.
Hani virgülün anlamı vardır bilirsin, anlamı Türkçede şu şekilde; “Tamamlanmamış cümle sonlarında kullanılır.” Bu kadar basit bir anlamı olabilir Türkçede ama benim hayatımda yada anlamı bi o kadar derindi ki bilemezsin.
Senin yokluğunda ne zaman aklıma gelsen hayatıma bir virgül çekerim. Hep bir şeyleri ertelerim hep…
Tamamlayamadım seni bir türlü senin yanına bir sen koyamadım bunun içinde hep bir virgül çekerim hayatıma… Sahi ben ne zaman virgül koymaktan vazgeçeceğim? Sahi ben ne zaman tamamlayamadığım cümleleri senle tamamlayacağım? Söylesene sevgili ne zaman virgülüm değil de noktam olacaksın? Ne zaman noktalanacaksın!?
Şimdi her üzüldüğümde senin yerine virgül koymaktansa nokta koymayı yeğlerim ama!? Olmaz işte sevgili. Sen benim tamamlayamadığım cümlelerimin sonlarındaki virgülsün… Geldiğin gün ise noktam…

Sen benim virgülümsün…

Ne garip di mi sevgili? Türkçede anlamı bi o kadar boş olan tümcelere bile anlam yükler oldum. Virgülün bir özelliği daha var seni bana hatırlatan…  Tıpkı seni bana bağlayan özelliklerin gibi. Virgül; “Yüklemden uzak kalmış özneden sonra konur…” Şimdi diyeceksin ki e be adam! Buna ne anlam yükledin, yine bundan ne çıkarttın! Haklısında. Konu sen olunca durmuyor kalem, durmuyor gözyaşı…
Sen benim yüklemimdin beni tamamlayan, beni ben yapan… Senden sonra hayat cümlemize bir virgül eklendi.  Ayırdık birbirimizi cümlemize ansızın koyu verdik “virgülü”… Artık ne sen bana yakınsın ne de ben sana… Uzak kaldık birbirimize…
Ne tamamlayabildik kendimizi nede birleştirebildik… Belki kim bilir bir gün virgül değilde noktam olursun. Belki birgün kim bilir kavuşur bu özneyle yüklem… Kim bilir?

Baksana sevgili bu yazıda bile beş tane sen kullanmışım her anımda sen varsın… Kalbimde, ruhumda, bedenimde olduğun gibi…

Gel artık tamamla bu cümleyi virgülüm değil noktam ol…