evde her şey bombok. yemek yememeye, konuşmamaya, birlikte olmamaya devam ediyorum. sanki evin güneşi battı her şey kapkaranlık bi ışık yok bi ümit yok.
tek bi kurtuluş var belki o da gitmek...
kendi başıma çalışmayı kendi başıma yaşamayı öğrenmek için geç olsa da bunu yapacağım. terk edeceğim bizimkileri çünkü onları her gördüğümde çaldıkları hayalim, yıktıkları hayalim aklıma geliyor. her akşam uykuya daldığında gördüğün bir hedefe ulaşamamak nedir bilir misin? Onun için oyalanmak, bekletilmek, ümit verilip vazgeçilmek?
bilirsen bir tek sen anlarsın beni ey sevgili bir tek sen.
vazgeçtim
gidiyorum
Kendine gel ve silkelen! o evde annen sana ne kadar değer veriyor bunu ben biliyorum.. Onu üzemezsin onu üzmenin beni üzmekten bin kat kötü olduğunu bilmelisin. vazgeçme!
YanıtlaSilKendime gelemiyorum o kadar çok kırıldım ki parçalarım her yere savruldu toplayamıyorum...
Silannemin değer verdiğini biliyorum ama bu olanlarda onun da payı var. herkesin biraz payı var.
hayallerimden, her şeyden vazgeçtim bi bok yapasım yok malak gibiyim.