en parlak yıldızımsın

Biliyorum hep cümlelerimin başına hatırlar mısın koyuyorum. o kadar çok zaman geçti ki sevgili hatırlamayacağından korkuyorum... o yüzden hep hatırlar mısın koyuyorum...

Hatırlar mısın sevgili?
köydeki evimizi yapıyorduk temelinde sende biz olalım diye adımız yazılı bi taş atmıştım sonsuzadek senle ben olacaktık orada hep sen hep ben olacaktık.. biliyor musun gene geldik köye tatil güya ama her o noktaya gidişimde seni hatırlıyorum artık o kısma gelince ağlamıyorum sadece gülümsüyorum ve elimi kalbime götürüyorum. sen benim kalbimsin artık bunu kabullendim. o zemindeki taş gibi unutulmayacak hep hatırlanacak ve hep sevilecek bi şeysin sen.

bazen salak salak çocukça şeylere giriyorum nefesimi tutsam 23 saniye gelir mi diye... tutuyorum gelmiyorsun.
bazen demli bir çay demleyeyim mutlaka çay "katmaya" gelir diyorum... gelmiyorsun.
bazen sırf ekmeğin yanına zeytin peynir almıyorum o gelirken alır diyorum kuru ekmekle başbaşa kalıyorum.
bazen ben seni çok bekliyorum bazen ben seni çok seviyorum bazen ben senden gidiyorum...

bu aralar pek çok hatırlanıyorsun sevgili. şuan olsan doğum gününde sana ne hediye yapsam diye düşünürdüm. doğum günün yaklaşıyor hani gönderecek hediyem yok sevgili ne bi adres, ne bi telefon ne bi iz... sır olup gittin belli ki hayatımdan. ama umutluyum sevgili bu doğum gününde sana en güzel hediyeyi ben vereceğim. doğum gününde tam saat 00.00'ı gösterirken göküzüne bak yalvarırırım en parlak gördiğün yıldız var ya hani işte onun isminde sen ben şifa ulaş yazıyor olacak sakın kaybetme onu olur mu? iyice bak derin bi nefes al sonra gamzelerin çıkıncaya kadar gül..

Ben seni yıldızlara isim yazacak kadar çok seviyorum sevgili.

sana beni

katsana