9 Temmuz 2013 Salı

gelme dedi iste gelme... gelme iste falan filan.

uyudular. kimse kalmadı etrafta herkes gitti. yaz sıcağında her yer soğuk. yapayalnızım korkuyorum. üşüyorum. korkumu sana yazarak atlatmaya çalışıyorum. okumayacağını biliyorum ama olsun yazıyorum. cevap vermeyeceğini biliyorum. buralar çok boktan geceleri özellikle.

yalnızlık kendini çıkarı veriyor birden gece olunca. aniden çıkıyor korkutuyor beni. öcü görmüş çocuklar gibi oluyorum, ağlıyorum... senin yokluğun çıkıyor işte. yine her akşam ki gibi bir öcü gibi çıkıyor karşıma. durduramıyorum onu yeniliyorum en bilinmedik yerlerimden yokluğun beni gafil avlıyor. başaramıyorum yenemiyorum onu.

yine gece oldu bak. yine yalnızım. her zaman ki gibi ve bilmem kaç yıl daha yalnız olacağım gibi. gelmeyeceksin biliyorum işte kandırıyorum kendimi bir umut diyorum. bir umut belki gelir diyorum ama aslında bende biliyorum gelmeyeceğini. kendini kandırmak işte. kusura bakma ama kalbime yalan söylüyorum. "o gelecek" diye ne yapayım. dayanamıyor yoksa en olmadık yerde seni hatırlatıyor bana aptal saptal fikirleri kafama getiriyor. ihtiharı bile getirdi, çekip gitmeyi getirdi, mahvolmayı getirdi. ulan bu kalp nasıl bir şey anlamıyorum yapılmaması gereken her şeyi yaptırıyor ama hala onu sevdiriyor sana. hiç vazgeçmeden. ben hep seviyorum işte seni bekliyorum da sen kusuruma bakma benim benimde kötü özelliklerimden biri bu. ben seni çok beklerim...

yarın yine sabah olacak, yine gün doğacak, insanlar gülecek birileri birisine çiçek vecek gülümseyecekler. el ele tutuşacaklar birileri birilerini öpecek. ben yine her zaman ki gibi bilgisayarın başına geçeceğim msn'i açacağım yine senin gelmeni bekleyeceğim tüm gün. gelmeyeceksin ama bekleyeceğim ne yapayım alıştım ben işte sevgili. senin gelmeni beklemeye alıştım. yine akşam olacak sonra sana yazacağım yazdıkça ağlayacağım ağladıkça yazacağım. gözlerim kapanmaya başlayacak sızacağım bir yerde uyuyup kalacağım. rüyamda yine seni görmek için dua edeceğim. belki olur da görürüm gördüğümde ağlayarak uyanacağım biliyorum onca yılın özlemi var. onca yılın hasreti var bırak olsun böyle. sana olan hislerimi neden ben anlatamıyorum? neden cümlelerin en kötüsünü seçiyorum. evet evet! ben sana kendimi anlatamıyorum anlatabilsem sende gelirdin sende biliyorum bırakmazdın ki beni. suç yine bende! ben sana kendimi anlatamıyorum. görmüyorsun halimi seni nasıl beklediğimi bilmiyorsun. her gece hasretinin bitmeyen özlemini bilmiyorsun.

bak sevgili!
b e n
s e n i
ç o k
s e v i y o r u m
a n l a    a r t ı k     a n l a !

ayrık ayrık yazdım heceleyeyim istersen? belki öyle anlamak istersin.

ben se-ni çok se-vi-yo-rum an-la ar-tık an-la-!

anla artık be sevgili anla....

keşke bunları sana anlatabilsem buralara yazmaktansa karşına geçip seni nasıl sevdiğimi haykırsam, seni sana anlatsam işte ya benim gözümden kendini görsen sevsen sende kendini. belki de kendine aşık olan ilk insan olurdun kim bilir sevgili.

"gelme" dedi işte "gelme" dedi.
gitti.
sen onun hayalini kurarken o götü boktan bi fiille sıçtı bıraktı her şeyi. "GELME"
bu kadar mı ey sevgili? gelme mi? belki görürüm ümidiyle tüm kasabayı aramak için seni onca yıl sonra görmey ramak kalmışken gelme? komik olmalısın.

ben seni severken nasıl bunu diyebiliyorsun? nasıl bu kadar dayanıklısın? nasıl bu kadar ön yargılı nasıl bu kadar dayanıklı oluyorsun? olabiliyorsun...

ne anlatsam boş ne söylesem anlamsız. kelimeler anlamları yitirdi. cümleler kaçışıyor evlerine. noktalamalar sokaklarda dolaşıyor. yalnız iki harf kaldı. e ve o. onlar mücadele ederlerse eğer kavuşaacaklar ama artık yolun sonuna mı gelindi? pes mi edilecek? vaz mı geçilecek? her şey unutulup gidilecek mi? tamam tamam unutmak diye bir şey yok! üstü mü çizilecek?
yoksa noktalara, kelimelere, cümlelere inat birleşilecek mi?

yarın kimileri oruç tutacak ramazan geldi ya hani. o bile geldi sevgili sen gelmedin be. neyin kafasını yaşıyoruz artık biz. neyin?
ben 2 yıldan beri bir fiil senin yokluğunun orucunu tutuyorum. sana aşığım işte. aşk orucu bu. yokluğunun orucu. ne oruçmuş di mi sevgili? okunmadı mı akşam ezanı? duyulmadı mı besmeleler? yenilmedi mi hurmalar? gelsene artık. okunsun bu ezan. bekletme artık kimsecikleri buralarda insanların sabırları tükendi. onlar susuz. onlar aç sevgiye.
onlar mı? kalbim.

yoruldum. bittim ben. 
gelme dedin.
gelmiyorum ey sevgili.
gelmiyorum.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder