rüya.
rüyalar...
seni bana hatırlatan tek şey herhalde, sana artık özlem duyuyor muyum? yoksa seni uzakta bi yerlere bir daha çıkmamak üzere gömdüm mü? yok yok uzak bi yere gömmüş olamam. elim kalem tuttuğunda sana yazmak istiyorum, yazacağım ilk kelime "elif" oluyor. ardından gelen kelimeler kifayetsiz. yıllar geçse de yazarken yine ağlıyorum. yine seni hatırlıyorum.
bugün rüyamda seni gördüm, uzun süreden beri yaşadığım en keyifli rüya diyebilirim. belki nedeni seni son gördüğüm, son bıraktığım duraktan geçtiğim için olabilir. içimden en son onunla geldim ben buraya dedim, en son onu bırakmıştım burada. bensizliğe, onsuzluğa.
şimdi kim bilir neredesin, kim bilir kimlerlesin. mutlusundur inşallah. umarım aklının ucundan bile geçmem, beddua değil inan aklının ucundan geçecek bir insan olmam. kalbinin en ücra köşesinde kalmanı yeğlerim. nedense bu hesaba girince senden kalan müzikleri dinliyorum. sana bu yazıları yazarken dinlediğim müzikleri.
hayat geçip gidiyor, yaşıyoruz bi şekilde sevdiklerimizle, sevmediklerimizle. her geçen gün bir nefes borcumuzu daha ödemiş oluyoruz, ne zaman borcumuz biterse... acaba borcum bitmeden bir gün elini tutmak nasip olur mu? tutsak eskisi gibi olur mu? eski neydi? sen neydin?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder