unutamazsın, hatırlamazsın, hiçbir şey yapamazsın.

-Her şeyin bir bedeli var, sen görmüyor musun gerçekten? Bir yığın seçimler yaptık, hatalar yaptık, bir şeyler kaybettik.. Senin kaybın benim. Senin bedelin benim..
-Daha ne kadar ödeyeceğim ben bu bedeli?
-Hayatının sonuna kadar.. Çünkü sen beni asla unutamayacaksın..
-Unuturum..
-Unutamazsın! Bir insanı bu kadar sevince koşulsuz bir de üstüne kavuşamazsan unutamazsın.. Ömrünün sonuna kadar unutamazsın.. Bizim senle hiç sabahımız olmadı, hiç beraber uyanmadık, gözümüzü açar açmaz birbirimizi hiç görmedik, hiç güzel günümüz olmadı, sıradan günümüz, insanlar gibi el ele sokaklarda biz hiç yürümedik seninle.. Bağıramadım seviyorum diye bağıramadım.. Kendimize bile söyleyemedik. Biz hiç senle böyle yakın bile olamadık biliyoruz.. Sen bilsen ki dünyanın en güzel sabahları senin, sen yine beni unutamazsın...

aylar geçse de yıllar geçse de unutamazsın...

hayatımın sonuna kadar

unutamam