Senden sonra çok değiştim ben Leyla.. O kadar değiştim ki heralde tanıyamazsın görsen.. Beni seven herkesi kırıyorum.. Dinlemiyorum umursamıyorum söylediklerini.. Bomboş yaşıyorum.. Ne söylediğimin farkındayım.. Ne insanları ne sevdiklerimi.. Niye böyle biliyor musun?.. Çünkü sen hep kafamın içindesin.. Leyla senin fikrin kafamın içinde bir hayalet gibi.. Ve ben o hayaletle uyuyorum her gece.. Nolur yaşamama izin ver.. Tekrar birilerini sevmeme izin ver.. Ölemem ben öldüremem kendimi Leyla.. Babamı yalnız bırakamam.. Yanına gelemem Leyla.. Çok uğraştım seni getirmek için ama yapamadım.. Nolur izin ver bana.. Biraz mutlu olmak istiyorum sadece o kadar.. Sen yanımda ol yine kal.. Ama nolur bana izin ver.. Üçümüz birden sevinemez miyiz….
ölemem ben, öldüremem elif. yaşayamıyoruz artık o kadar yaşayamıyoruz ki ölüm düşüncesi olan beyinlerde ölümü hak etmeyen bedenlerde yaşıyoruz. simsiyah sayfada olup beyazlıklar arıyoruz. doğan güneşi ay zannedip karanlıklara çıkamıyoruz. o kadar kötüyüz ki biz hep hiç oluyoruz. ne olur artık ya yaşayayım, ya öleyim. bu beden bana ağır gelmeye başladı...
ne olur yaşamama izin ver.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder