poğaça yer misin?

Kandilin mübarek olsun annenin ellerinden öperim. seninde gözlerinden. bir yaşlıya gönderilir gibi başladım mektuba. öyle değil mi hani? sen benim "yaş"ımsın.

nedense bu aralar peki bi gelir oldun yadıma yeni yaşımdan dolayı mı ne? yazdığın yazıları okudum bana yaptığın hediyeyi açtım. benim için toplamış olduğun deniz yıldızlarına baktım. biraz kokuyorlar ama olsun onları hiç ayırmıyorum yanımdan oracıkta öyle duruyor. ben senin hiçbir izini silemiyorum silmeye çalışıyorum olmuyor. hep bi yarı yolda kalıyorum ne zaman silmeye kalksam hep bi yarım kalmışlık. sen olmadan bile senin izlerini silemiyorum. aslında ben hep yarım senden sonra...

neden istanbul seni karşıma çıkartmıyor? bu kadar cesur değil mi? sana benzeyen birini görsem arkadan hemen önüne geçip yüzünde seni arıyorum. seni andıran kokuların peşinde gitmekten istanbulun sokaklarını ezberler oldum. bazen kaybolmuyor değilim hani. bu aralar yokluğun burnumun dibinde. vedalar geliyor aklıma sonra hoşçakal diyemişim. ah be gözleri güzel kadın bi hoşçakalı neden çok görmüştün bana? belki onu söylesen hoşçakal ulan deseydin biterdi belki...

yalan söyleme onur kendine hoşçakal kelimesini yüzüne bir tokat gibi yesende sen vazgeçmezsin. vazgeçersen aşk olmaz. bi dizi de duymuştum. insanın ilk aşkı son aşkı olurmuş diye. sanırım doğru sen benim ilk aşkımsın ve ne yazık ki son.

poğaça yer misin?

sıcak sıcak.