anılarda biz.

şimdi gidiyorsun.
                      git.
şimdi seviyorsun.
                      sev.
şimdi geliyorsun.
                      gel.

en olmadık yerde anılarla boğuşur oluyorsun. durakta, otobüs kuyruğunda, dersi bekleyen bir öğrenciyken. yani sınıfta. anılar insanın kim olduğunu sorgulamadan ve nerede olduğunu bilmeden gelir hayatına birden girer en olmadık yerden. hiç beklemediğin anda gelen otobüs yada en olmadık anda olan mutlu bir olay gibi gelir işte. sorgulamaya fırsatın olmaz çünkü çat kapı gelmeyi sever. senin gibi. geldiğini anlaman için fazla bir beklentiye girmene gerek yok aslında. kalbin hızlı atmaya başlar, gözünden yaşlar süzülür,  nefes alamaz olursun bulunduğun ortam olduğun kişiler sıkmaya başlar seni. durduramazsında işler içine. bırakmak istersin kaçmak istersin. azılı bir katilin seni kovaladığı gibi kovalar. yaz aylarında balını arayan arı misali.
Kuytu bir köşeye geçersin ulan yüzleşicem seninle dersin, gel ulan gel... tüm günü toplarsın tabii. tüm benliğinle, gidişinin ardından kalan tüm gücünle yüzleşirsin.
önce adın gelir aklıma. gözlerin, burnun, dudakların, saçların... etrafındaki gördüğün her insan o olur birden. besmele misali başlarım adını söylemeye. yavaş yavaş, sessiz sessiz.
sonra ne hikmetse en güzel anıların gelir. hiç kötü hatırlamazsın anılarda. kimisi çok sevdiysen kötüyü görmezsin der. bence yalan sevgili o. hiç insan sevdiğini kötü hatırlar mı? bırakıp gitse bile. hatırlamaz çünkü seven insan ona kötüyü yakıştıramaz ki.

kurtulmaya çalışırsın izin vermez anılar. kaçmak istersin saklandığın ininden. nafile.
beklersin beklersin beklersin. içine bir sen işlediğinde gider işte anılar. telaşla yüzünü yıkamaya koşarsın. çünkü anılarla yaşanan bir savaştan yenik ayrılmıştırsın. kaybetmiştirsin gücü.bu savaşın tek iyi yanı ise. içimde koca bir sen oluşu. inanmazsan koy gögsüme elini. hissedersin. hissetmezsen çıkar tüm bedenimden seni inan ben oradayım oralarda bi yerdeyim. hissedersen görürsün..

gidersin. tanıyamazsın kendini. ben bu olmam, ben bu olamam dersin kendi kendine. ne yanındaki duyar, ne etrafındaki. herkes o kadar mutluyken. seni sen zannederken. ben olmuşum sen. geriye kalır benden sen...

gidiyorsun git-me.
seviyorsun sev-me.
özlüyorsun özle-me.

sevgili ,
üzülme.
anılarda bir sen var. anılarda bir bende. artık anılarda biz. anılarda sonsuzuz...