Özledik

lan özledik

sevgili
eski.

ne zaman?

Sevilmeyi beklemek anca zaman kaybı.
Sevilmeyi istesen şuan namazdaydın...
Sevilmeyi beklemek anca zaman kaybı.
Sevilmeyi istesen şuan namazdaydın...

sevilmeyi beklemek gerçekten zaman kaybı mı sevgili? ne zaman, zaman kaybına son vereceksin? şaşarım bana ne zaman sarılacaksın. ne zaman?

ne zaman sen olacağım.

ben,

hiç,

sen.

hayat garip

bu aralar biraz garibim. evden işe, işten eve. sporu bıraktım. biraz kilo aldım 74 mü ne göbeğim çıktı annemin istediğinden. askerlik işlerini hallettim, askere almıyorlar hastalığımdan dolayı üzüldüm ama sevindiler, annemler. hayat çok garip günde minimum 10 tane renkli yuvarlak adını bilmediğim haplardan içiyorum, renkleri güzel gözlerin gibi.

bu aralar biraz yorgunum. sahil kasabasına gidip bir daha gelmemek istiyorum. bu aralar 25'imdeyim. çeyrek asırdır yaşıyorum. çeyrek asırdır, seviyorum.

bu aralar seviyorum.

seni

gitmeden gelsene.

sevgilim kıskanırlar bizi ayıramazlar demiş yıldız abla mektuplardan resmini kaldıramam ki demiş  ah ulan be gitmeden son kez seni görsem başka bir şey istemem, son kez sarılsam son kez gözlerine baksam son kez dediğime bakma hep sen diyorum ama hiç sen olacaksın biliyorum. biliyorum sevgilim sabretsem de ne kadar hayal kursam da sen olmayacaksın,  ben olmayacağım biz olmayacağım. sen en mutlu günümdeki en sızılı yanım, sen en mutlu günümdeki gözyaşın olarak kalacaksın belki o gözyaşı sana ulaşır. unutma heer gece uykuya dalmadan önce seni düşünen biri var buralarda.

sevgilim kıskanırlar bizi

vakit gitme vakti...

sanırım görmüş olduğun rüya gerçek oluyor...
ben gidiyorum...
nereye gideceğimi bilmeden gidiyorum işte.
askerliğe.
vatan'ı savunmaya...
tecilmi bozdurup mayıs ayında asker yolcusu oluyorum.
asker yolu beklemek zordur bilirsin, abinden.
aklına gelirsem oralarda yaz buraya olur mu?
belki gitmeden son kez görüşürüz,
belki gitmeden son kez sesini duyarım,
belki gitmeden son kez hiç...

ben gittim,
annem kaldı,
gizem kaldı,
babam kaldı.
sen gittin
çoktan.

özlersen gökyüzüne bak olur mu? gözlerim hep orada olacak.

ben AŞKer

oluyorum

hoş mu kal?

insanlar arkadaşlar ve diğerleri çok saçma ve garip
kime güveneceğini kime sonsuza dek inanacağını bilmiyor
en zor anımda yanımda olacak o insan dediğin insanı en zor anında yanından kaçarken görmek ne zor muş bilir misin?
bu en mutlu günümde
en mutsuz günümde
yanımda olur dediklerin, şimdi neredeler?
hangisi ha hangisi?? onları başkaları uğruna savunduğumuz günler  ne oldu?
bunları bilemiyor işte insan
saf  ve malca inanıyor.
insan dostunu iyi seçmeli,
ben seçemedim.
dostum yok,
sevdiğim yök,
sevenim yok,,,

neden bu şehirdeyşm?? neden hala bekliyorum yaşamaya?
neden ölmeyi hiç bu kadar hak ettiğimi düşünüyorum.

kimsemmyok,
senyok
zamanyok
hoşçakal

dudağımdaki kar tanesi senin tenindi...

oy beni vurun beni...
dün geceden bu sabaha kadar vurun...
içimde ne varsa döktüm,
seni,
dostlarımı,
eskileri...

seni bana tanıştıran, getiren insan ile aniden gelişen bir buluşmada gecenin o ayazında rakıya düşelim dedik ve düştükte. bayadan beri yapmak istediğim şeyi yaptım, yaptım çünkü anlatmam gerekti bu aralar öyle bir doluyum ki anlatamam.

anlattım her şeyi tek tek, yapılan kazık yemeleri, seviyorum denilip ardından vazgeçişleri. her ne bok varsa anlattım içimde tutmadım.

senden sonra tattığım acıyı ikinci kez tattıran kızı anlattım ona. bak o bir öncekinin yaptığını yaptı bana dedim. yani senin yaptığını dinledi o yaramın ne kadar derin olduğunu bildiğinden hep sustu ama...

seni anlattım sonra,
dedim
onu gördüm, karaköydeki o kahve dünyasında onu gördüm dedim karşımdaydı dedim. hiç değişmemiş hala güzel bakıyor dedim. seni anlatmanın verdiği hassı bir kez daha yaşadım. yıllar sonra seni görmüş olmamın şaşkınlığı vardı yüzümde. gülümsedim, biraz ağladım.

rakı da balık olduk o gece,
o gece seni andım.
o gece masamda sen vardın.
o gece tüm şarkılar sendi.
o gece esen rüzgar sendin.
sen her şeydin.

08.01.2016

ben

seni

anlattım

çok mu yalnızız ne?

çok yalnızız be olm çok.
bu aralar öyle çok içmek istiyorum ki anlatamam. oturup sabahlara kadar üzülme, üzülme seni ağlarken görmek zordur gönlüme diyerek bi' büyük bitirmek istiyorum. ahmet parlak, halil sezai ile oturup rakı içmek istiyorum o derece ütopik işte.

o kadar çok yalnızız ki,
rakı bile içeceğimiz yok.

gözlerin var mı?

rakının yanında

müsait bi' zaman?

müsait bir zamanda evlenelim mi?

evet mi?

hayır mı?

saymak mı o da ne?

ne güzel yazıyorsun,
ne güzel okuyorum,
sahi içte nmi yazdıkların?
gerçek mi?
gerçekse, gerçek nedir?
gözünü kapatıp açtığında gördüklerin mi gerçek?
yoksa sen mi?
sen hep yaz ama hiç gelme olur mu?
gelirsen dünya yok olur, biz kavuşur.
sen yaz,
ama
gel-
me.

bir yıl daha bitti.
saymayı bıraktım yokluğun dizimdeki yaraları geçtiğinde,
olsun bir çentik daha atarız,
yokluğuna,
sana,
bana.

sen

hiç

gel.