yazımı kışa çevirdin elifim.

artık ne arıyorsun.
ne soruyorum.
ne oldu böyle bize?
çok mu unuttuk ne?
unutmayı undan geliyor sandık herhalde Amirimin dediği gibi. unutmak için un ufak mı ettik birbirimizi? Un ufak olduk da ne oldu? Oysaki sen un ufak olunca vücutumun her bir noktasında cumhuriyet kuracak kadar asil kadındın. ki hala öyle. unutmak mı? hayır. sen benim en güzel parçam, en güzel cumhuriyetim.

yazımı kışa çevirdin elifim.
ben sen yokken, leyla.
ben sen yokken, mecnun.
ben sen yokken, hiç.

oysa ki unut desen

unuturdum

kendimi

bu aralar gitsek mi?

bi' gün oldu da hiç yaşamamayı düşündünüz mü? veyahut çekip gitmeyi arkanıza bile bakmadan....
ben düşündüm bugün, dün, ondan önceki gün ve senin olmadığın her gün. ben çok düşündüm bırakıp gitmeyi çekip gitmeyi de ardımda bi sen bırakmayacağımdan gidemedim bunca yıl. oysaki sen çoktan gitmiştin benden bi beni bırakarak buradan. ben ve sana dair olan hayallerimle. bir başıma öylece kalakaldığım günü hatırlarım da bu gidişte en büyük role sahip bana çok kızarım. oysa gitmeseydin olmasaydı sonumuz böyle demeyi çok isterdim ki.

bu aralar sadece gitmek istiyorum. hayattan tad alamıyorum. evlenelim dediğimde hayır demeyecek kadar cesur biri değilsin belki de bunun için gitmek istiyorum. evet de demedin, hayır da. en azından bari tek bi sonuca çıksaydı kapımız? ucu sonsuzluğa değil.

bu aralar sadece gitmek istiyorum. evden işe, işten eve geçen hayatıma bir nokta koyup farklı şeyler yapmak istiyorum belki. hayata dair bi bok yaptığım yok. yaşadığım süre içerisinde kendime faydalı olamıyorum. yatıyorum, kalkıyorum ve gene yatıyorum.

bu aralar sadece gitmek istiyorum. meyhaneye. neşet baba dinleyip sabahlara kadar içmek istiyorum önüme ne gelirse, kusarcasına. belki o anlık rahatlarım, belki o anlık unuturum her şeyi. seni, hayatı ve kendimi.

bu aralar sadece gitmek istiyorum.

herkesten.

anlatmadım, anlatamadım...

bazı şeyler anlatılmaz. bazı şeyler yaşanılmaz. bazı şeyler hiç olmaz... ve bazı şeyler keşke hiç yaşanmasa deriz hayatımızda. senin gittiğin gün gibi, benin yaşadağım olaylar gibi. keşkelerden sonra hep istemediğimiz şeyleri söyleriz neden keşkelerden sonra istediğimiz şeyi söylemeyiz? keşke neden bu kadar kötü ve çaresiz?

yaşadım... güç bulunca anlattım... ve sen bunu ilk olamadım, değerlin olamadım.. durumlarıyla uzaklaştın neden uzaklaştın geçerli bir neden mi?

iyi geceler öptüm görüşürüz

her gece bilfiil sana yazacağım cümle. "iyi geceler, öptüm görüşürüz." sahi bu kelimeyi ne zaman sana istemeyerek söyleyeceğim. ne zaman sana bunlarla geleceğim? seni aramak senden vazgeçmek gibi. ben senden vazgeçmek istemiyorum.

senden sonra çok değiştim.

Senden sonra çok değiştim ben Leyla.. O kadar değiştim ki heralde tanıyamazsın görsen.. Beni seven herkesi kırıyorum.. Dinlemiyorum umursamıyorum söylediklerini.. Bomboş yaşıyorum.. Ne söylediğimin farkındayım.. Ne insanları ne sevdiklerimi.. Niye böyle biliyor musun?.. Çünkü sen hep kafamın içindesin.. Leyla senin fikrin kafamın içinde bir hayalet gibi.. Ve ben o hayaletle uyuyorum her gece.. Nolur yaşamama izin ver.. Tekrar birilerini sevmeme izin ver.. Ölemem ben öldüremem kendimi Leyla.. Babamı yalnız bırakamam.. Yanına gelemem Leyla.. Çok uğraştım seni getirmek için ama yapamadım.. Nolur izin ver bana.. Biraz mutlu olmak istiyorum sadece o kadar.. Sen yanımda ol yine kal.. Ama nolur bana izin ver.. Üçümüz birden sevinemez miyiz….

ölemem ben, öldüremem elif. yaşayamıyoruz artık o kadar yaşayamıyoruz ki ölüm düşüncesi olan beyinlerde ölümü hak etmeyen bedenlerde yaşıyoruz. simsiyah sayfada olup beyazlıklar arıyoruz. doğan güneşi ay zannedip karanlıklara çıkamıyoruz. o kadar kötüyüz ki biz hep hiç oluyoruz. ne olur artık ya yaşayayım, ya öleyim. bu beden bana ağır gelmeye başladı...

ne olur yaşamama izin ver.

son nokta.

ben öldüm.
ben vazgeçtim sevgili.

bu ararlar

ölmezsem.
bir daha
ölmem
ben.

hangimiz ölmekten korkuyoruz?

tesadüfleri severim. sen bana ali altay - eksik bir şey dinle dediğin vakitlerde onu dinliyordum. şimdi mabel matiz bir hadise var.

bi' insan ölümden korkmalı mı? Ölümden korkan insan neler yapar? Eğer benim gibi ölümden ve ölmekten korkmuyorsan ne yapmalı? İnanır mısın bu aralar yürek yemedim ama ölümden ve ölmekten hiç korkmuyorum. korkmuyorum çünkü kaybedecek bir şeyim yok. iş hayatım istediğim gibi gitmiyor, kendimi geliştiremiyorum. durduğum yerde sayıyorum işte. bu o kadar koyuyor ki anlatamam. iş hayatının monotonluğunda gidip geliyorum. birkaç yıl daha sabretmem gerek sanırım sonra yurtdışına gitmeliyim diyorum kendime hiç dönmemek üzere. oralarda kalmalıyım belki belki oralarda insanlara daha iyi değer veriliyordur. kim bilir.

bu aralar hiç ölmekten, yok olmaktan korkmuyorum.

kokun geldi kokuma...

Uzun süreden sonra ilk defa senin kokuna bu kadar yakınlaştım. Seni bıraktığım o yokuştan geçtim. O lastikçinin olduğu sokağa uzunca baktım. Belki oradadırsın diye etrafı iyice kolaçan ettim ama ne yazık ki yoktun. Akşam 7 sularıydı. Neredeydin sevgili? Kokun vardı ama sen yoktun her zaman ki gibi. Üstelik sana bu kadar yakınken.

Yanımdaki abiye anlattım abi neden buradan geçtik diye?  Tam da kale center'ın orada başladım seni anlatmaya. Ben sevdiğimi burada kaybettim abi diye. Üzüldü biraz... Korkma abi kaybettim derken ölmedi sadece gitti hayatımdan ve bir daha olmayacak kelimeleri döküldü ağzımdan. seni beklediğim o direğin dibine öyle bir baktım ki anılar canlandı her yerde. öğlendi hava güneşliydi güneşli olmasına rağmen üşüyordum. korkudan mı ne?

O yokuştan hiç inmemek öylece orada beklemek geldi içimden hani seni minibüsten indirdiğim andaki an geldi gözümün önüne arkandan baka kaldığım... sanırım şalını takmıştın hep o an gelince aklıma nedense beyazlar içinde hatırlarım seni tıpki evet cevabından sonra ki gibi...

bu aralar biraz sen kaçtı gözüme.
kokun geldi

her yer sen herkes sen

Kim olursa olsun seni anlatıyorum onlara. Yaşı kaç olursa olsun isterse beden büyük isterse benden küçük en çok seni anlatmayı seviyorum insanlara bu yüzden sanırım öğretmen oluşum. yeni tanıdığım insanlara bile seni anlatıyorum gurur duy bence eserinle. her yeri sen olmuş biriyle.

bu aralar biraz biraz sen değilim, bu aralar biraz biraz başkalarıyım. diğer insanlar bile unutturamıyor seni dindiremiyor acını. ruhum kirlendi ve sen gene gitmedin.

sen hep solda.