yüzümde hüzün yoktu...

Ben seni sevdiğim zaman - Firdevs Altındaş dinle güzeldir hoştur ey sevgili.

Ben seni sevdiğim zamanlar hiç savaş yoktu
olmaz olur mu güzelim hiç haberim yoktu.
Ben seni sevdiğim zamanlar süpermendi babam
gökkuşağı gibiydi annem şimid soldu
Ben seni sevdiğim zamanlar bize hergün bayramdı
Deliydik biz zırdeli aklımız yoktu.
Ben seni sevdiğim zamanlar harçlığım babamdan
açlık nedir bilmezdik biz karnımız toktu.
Beni seni sevdiğim zamanlar bir kızımız oldu
şimdi bir anne bir baba lazım ona
kaçmak hesapta yoktu.
Ben seni sevdiğim zamanlar bize hergün bayramda
Samanlık seyrandı be güzelim.
Yandı
Bitti
Kül Oldu..


Ah be sevgili ben seni sevdiğim zamanlar... ah ne güzel zamanlar onlar. saçlarım ağarmamıştı, yüzümde hüznün izi yoktu. ben seni sevdiğim zamanlar çok büyük adamdım sevgili. Ben seni çok severdim çok.

Ben seni sevdiğim zamanlar

hep gülerdim

o akşama dönmek için ne yapmalı?

Görür görmez vurdu beni
O an zaman durdu sanki
Saplandın sol yanıma
Acımadın hançer gibi
İsmini unutmak zor değil
Zor olan
O eşsiz
O sessiz
O derin ah ah ah…

Demiş Özcan abi Ah o gözlerin şarkısında. Hatırlar mısın? Hani bana göndermiştin gözlerinin güzelliğini sana anlatırken. Yine senin gelmeni beklediğim bir akşam vaktinde gelipte söylemiştin sonra her zaman ki gibi temizlik yapmaya gitmiştin. Pazatesi günüydü hafızam beni yanıltmıyorsa pazartesi temizlik gününüzdü anneciğine yardım ederdin. Yanakları tombiş olan kadın'a yani seni bu dünyaya bahşeden ayaklarının altında cennet olana...

Adı kalbime, gözleri gözlerime nakşedilmiş sevdiceğim, seni sana anlatıyorum işte yaşadıklarımızı o akşamı anlatıyorum. Her şeyimi alsalar bana bir o günleri verseler, nefesini nefesimde birkez daha hissetsem. gözlerinde kaybolsam, ilk gördüğüm de ulan evleneceğim kadın bu desem. yeter bana. söz başka bir şey istemem. mızıkcılık da yapmam sadece o anlar sadece sen olsan yeter bana söz elif yemin ederim söz sen olsan kafi... -olmayacak onur olmayacak elif bir daha olmayacak elif bir daha hayatında olmayacak kendini kandırıyorsun elif gitti, elif unuttu, elif noktalandı...-

Seni yanımda taşımak için bugün ilk adımımı yaptım. Hani yine hatırlar mısın denizin tee en diplerinden çıkarttığın deniz yıldızlarını? onların bir parçasını bileklik yapıp kolumda taşıyacağım. bi abiyle konuşup onların bir parçası için bileklik yaptırıyorum artık her zaman yanımdasın. hastalığımı düşündüğüm de nefesim seni aradığında gözlerim seni görmek isteyip bana eziyet çektirdiğinde seni görmek için senden bir parçaya bakacağım...

Çok büyüdük sevgili çok, benle sevgin de mi büyüdü ne? Sığmıyor artık, kağıtlara yazamıyorum kalemler yazmaya varmıyor. anlatamıyorum işte bir ağmaya renkleri nasıl anlatırsın ki? ben de anlatamıyorum sana sevgimi...

Seni bu akşam da bu vakitte, bu hafta da, bu ay da ve bu yıl da çok özledim sevgili. sen bende hiç bitmeyeceksin bu besbelli.

seni seven çaresiz 

bi' adam

Özlüyorum Sevgili...

Özlüyorum sevgili buraya yazmasam da özlüyorum seni... Yüzün aklımdan çıkacak gibi oluyor tam gidiyorum fotoğraflarının yanına onlarla vakit geçiriyorum onlarla konuşuyorum gözlerinle konuşuyrum gülüşünle tekrar gülüp hayata yeniden dönüyorum. ben seni çok özlüyorum.

simitin yanındaki ayran gibi, simitin yanındaki çay gibi özlüyorum seni. simitim oluyor çayım eksik, ayranım eksik... hiçbir şeyden tat alamıyorum hayatımda birileri oluyor ama kimse sen olamıyor yerini alamıyor ki almasını da istemiyorum. sen öyle bir şeydin işte benim hayatımda miladım, ilkim sonsuzum... ilk yazmayı nasıl öğrendiysem hep öyle yazmaya devam ettim ya ilk sevmeyi senden öğrendim öyle seviyorum öyle saf. öyle imkansız. herkesi senle karşılaştırıyorum herkesi sen yapmaya çalışıyorum. bugünlerde niyeyse hep tesettürlü bireyleri daha çok sana benzetir oldum. özlemim yine kabarmış olsa gerek. uzun zamandan beri yazmıyorum diye seni unuttuğumu düşünme sakın. ben seni aylar yıllar asırlar geçse unutamam sevgili.  bu aralar pek bi yoğunum iş güç annemi bile göremiyorum. babam desen yine aynı onu da göremiyorum zaten kardeşim yok. öyle işte çok yalnızım ve yoğun. geçen gün verdiğin tesbih var ya onu elime alıp kokladım tam koklarken annem beni gördü ve imalı bir bakışla "onur.." dedi. o bile hatırlıyor sevgili ben nasıl unutayım seni?

ben seni çok özledim sevgili, koklasam kokunu, duysam sesini, görsem gülüşlerini ben seni çok özledim sevgili...

özleyen saçmasapan

bi' adam işte

yıllar işte öyle saçma anlamsız...

canım yanıyor seni her düşündüğüm de canım yanıyor. seni düşünüp her zaman seni takip ettiğim de onu görüyorum. onun acısıyla üzülüyorum her şeyden vazgeçiyorum. kendimden, ailemeden ve senden. kısaca her şeyden vet sevdiğim kadın her şeyden... özlüyorum seni işte elimde olmadan. kuşları özlediğim gibi. martılara baktığım gibi. yağmurdan sonraki toprak kokusu gibi özlüyorum seni. ben seni pek çok özlüyorum. dayanamıyorum artık bazen o kadar canım yanıyor ki... bırakıp gitsem keşke her şeyi. ya da şöyle yapsak bıraksak her şeyi kimsenin bilmediği bir yerde yeniden yaşamaya çalışsak. aşık olsan tekrar bana sevdirsem kendimi sana. bu sefer akıllandım biliyorsun yani öyle gözüküyordurum umarım. bence akıllandım. üzmem de hem seni. üzerim ama çok değil yani her insan her insanı üzebilir. hatasız kul olmaz işte. gitsek mesela. deniz kıyısında olan bi yere. tüm her şeyimi satsam onlarla bi' kafe açsak orada yaşasak oradan para kazansak. güzel olmaz mı? şifa ve ulaşta olur belki... kaçıp gitsek işte buralardan.

seni kime anlatmaya çalışsam hep içimde bi burukluk oluyor. ağlamamak için kendimi zor tutuyorum. sesim kısılıyor o kadar çok şey anlatıyorum ki onlar sadece "bu kızı onur çok sevdi" yi anlıyor. oysa birsürü şey anlatıyorum. bu aralar fazlaca sen birikti içimde fazla. eskiden olsa konuşurduk şimdi onu bile yapmıyoruz. eskiden olsa bi selam verirdik şimdi o bile olmuyor. yıllar seni bana getirecek mi sevgili? yoksa yıllar seni bensiz mi koyacak sevgili? gözlerinde yaşamı bulduğum kadın. gidişiyle beni büyüten insan. sevdiceğim. ben seni çok sevdim, çok özledim. canımı acıtma yalvarırım...

gözlerinde öldüm.

Kutlu olsun sevgili...

Sensiz geçirdiğim bi' sevgililer günü daha... son olmayacak, çok olacak biliyorum. nice sevgililer gününü senin gözlerine bakmadan geçireceğim. gözlerim hep seni arayacak. gözlerim dolacak bunları yazarken sen olmayacaksın. sen dışında her şey olacak bi' sen olmayacaksın. Seni çok seviyorum sevgilim... bu aralar çok yoğunum. Türkiye'nin en iyi özel okullarından biri stajyer olmam için bana teklif yaptı ben de kabul ettim işte. anlaşılan sanırım büyük adam olma yolunda ilerliyorum. saçım sakalım karıştı sensiz. ne haldeyim bilmiyorum. eve uğradığım yok arkadaşlarımla konuşmuyorum kısacası her şeyi işe odakladım. yani aklımı sendne başka her şeyle oyalıyorum. senle oyalamıyorum aslında sen geldiğinde geliyorsun durmadan. sonra çıkması uzun sürüyo, sonra çıkamıyorsun filan. öyle işte. karmakarışıklardayım. bir tek seni özlediğimi biliyorum. seni sevdiğimi biliyorum. geriye kalan her şey saçma boş ve anlamsız. anlamım olsa sevgili bekletme hadi bu yareni...

gözlerin hep gülsün, hep mutlu, hep sen sev, hep benimle kal sevgili...
bu şubatta çok sevdim seni...

seni seven bir salak işte.

özlüyorum sadece o kadar

Özlüyorum işte defalarca söyledim bu kelimeyi biliyorum ve biliyorum ki defalarca daha söyleyeceğim. Susadım, açıktım, hastayım gibi yani hiç sonu gelmeyecek onu biliyorum. Senin yanında seni özleyeceğim belki gün gelecek belki de sadece seni özleyeceğim. İnsanlar neden özler onu hiç bilmem. Zaten bilmediğim için özlüyorum ki bilsem özlemem çünkü bildiğim bir şeyin nasıl olmayacağını da bilirim onları yaparım özlemem yani. ama..

sen olunca bilsem bile özlerim ey yâr..

gözyaşı tuzluymuş yeni fark ettim. ilk defa tadına vardım ağlamam çok oldu sanırım uzunca bir süreden beri yazmayıp içimi dökmediğimden galiba. istanbul gibiyim sanırımbir türlü yağmur yağmadı yağmadı. yağmur yağmadığında yazmadım. şimdi yağmur yağıyor sanırım dışarıya bakacak halim yok. başım ağrıyor. ellerim zor yazıyor. daha yazının başında olmama rağmen zor yazıyor işte. bu sefer farklı sevgili. acın çok derine işledi. mıhlandın kalbime çıkamıyorsun..

yağmur ağlatıyor sanırım insanı. ondan dolayı ki yağmur yağdığında hep ağlarım ve yazarım çünkü klasik bi laf olacak ama insanlar gerçekten yağmur yağdığında senin ağladığını fark etmiyor. denemelisin sevgili.

Özlüyorum işte özlemenin ne demek olduğunu bilmeden. seni görmeden, sesini duymadan, kokunu içime çekmeden özlüyorum. görmediğim bi şehir gibisin adını biliyorum özelliklerini biliyorum ama gidemiyorum ki sana. biletim yok. param yok. gücüm yok. en önemlisi yolu bilmiyorum. bilinmezlikler içinde yaşıyorum işte. sen olsaydın eğer bildiğim tek şey seni sevdiğim olurdu. ki zaten şuan bir tek onu biliyorum. sen olsaydın eğer başka şeyler de bilirdim. mesela saçının hangi renk olduğunu, en son izlediğin diziyi, akşam ne yediğini, yarın ne giyeceğim telaşına düşüp ne giymeye karar verdiğini bilirdim. saçma geleiblir ama inan bana bunlar dünyanın en güzel şeyleriydi benim için. öyle işte sevgilim. bilinmezlikte bir seni biliyorum ben.

Seni hep seviyorum.

Bunu sakın unutma

Mavi Kuş...

bir mavi kuş var yüreğimde
çıkmaya can atan
ama ben ondan güçlüyüm, kal,
diyorum ona, kimsenin
seni görmesine izin veremem.

bir mavi kuş var yüreğimde
çıkmaya can atan
ama viski döküyorum üstüne
sigara dumanına
boğuyorum,
fahişeler, barmenler ve
bakkal çırakları hiçbir zaman
bilmiyorlar onun orada
olduğunu.

bir mavi kuş var yüreğimde
çıkmaya can atan
ama ben ondan güçlüyüm,
yat lan aşağı, diyorum ona,
ocağıma incir dikmek mi
niyetin? Avrupa'daki kitap
satışlarını sabote etmek mi?

bir mavi kuş var yüreğimde
çıkmaya can atan
ama zekiyim, sadece
geceleri izin veriyorum çıkmasına,
herkes yattıktan sonra.
orada olduğunu biliyorum, derim
ona, kederlenme
artık.

sonra yerine koyarım yine
ama hafifçe öter
tamamen ölmesine de izin
vermiyorum
ve birlikte uyuyoruz
gizli antlaşmamızla
ve insanı ağlatacak kadar
güzel, ama ben
ağlamam, ya
siz?

yakma canımı ey yâr!

yeni bir beden de sen.
yeni bir ilişki de sen.
nice sen.
her yerde sen.

hayatıma giren her insan sen oldun. senin adınla sesleniyorum onlara. senin adınla onlara şiir yazıyorum. sana bir şey anlatır gibi onlara bir şey anlatıyorum. seninle konuşur gibi onlarla konuşuyorum. onlar nefes alıyor, bakıyor, gülüyor ama sen değil. kimse senin gibi bakmıyor bana kimse senin gibi gülmüyor bana. kimse senin gibi sahiplenmiyor. yeni insanlar giriyor işte hayatıma kimisi "sevgili" sıfatında kimisi "arkadaş" bi' sen gelmiyorsun işte sen gelsen inan tüm sıfatlar yok olur.

"Aklımda kaldın iyi biri olarak. böyle olmaya devam edecek." demişsin. 

gökyüzüne bakarak oku bu satırlarımı bi' bulut gösterecektir sana olan gülüşümü.

"Kalbimde kaldın iyi biri olarak. öyle olmaya devam edecek."

sen geçmiş zaman değilsin benim için gelecek zamansın. şimdi bu boktan cümledeki tüm geçmişleri çıkartalım;

"Kalbimdesin iyi biri olarak. öyle olmaya devam edecek." 

 işte bu sana yakışan bi' cümle. gözlerine gelsin güzel kadın.

kırgınım bu aralar sana görünce üzüldüm işte. neyse geçer bi kaç güne. yakma canımı yakmıyorum canını.

hoşçakal

gözlerinde

dünyayı

bulduğum

kadın.

bu gece ağladim ben..

Yazdım, yazmasam ağlayacaktım... Bir de o bizim kavuşmalarımız yarim mahşere kaldı. "eski" sevgili...

Eskisi Kadar Özlemiyorum Seni

Eskisi kadar özlemiyorum seni,
Ve ağlamıyorum olduk olmadık zamanlarda..
Adının geçtiği cümlelerde, gözlerim dolmuyor..
Yokluğunun takvimini tutmuyorum artık.
Biraz yorgunum..
Biraz kırgın..
Biraz da kirletti sensizlik beni !
Nasıl iyi olunur henüz öğrenemedim ama
“İyiyimler” yamaladım dilime.
Tedirginim aslında, seni unutuyor olmak,
Hafızamı milyon kez zorlamama rağmen yüzünü hatırlayamamak korkutuyor beni..
Gel diye beklemiyorum artık,
Hatta istemiyorum gelmeni..
Nasıl olduğun konusunda ufacık bir merak yok içimde.
Arasıra geliyorsun aklıma, banane diyorum
Benim derdim yeter bana banane !
Alıştım mı yokluğuna ?
Vaz mı geçiyorum, varlığından ?
Tedirginim aslında,
Ya başkasını seversem ?
İnan o zaman seni hayatım boyunca affetmem..